[Verse 1: Tsaki]
Εκπροσωπώ τη φάρα μου, μαλάκω
Από τα ψυχολογικά μου κάτω
Κρύβω ένα μπάσταρδο Tsaki, μουνί και λάσπη
Θα σε κάνω όποτε θες, απλά να θες για να σε μάθω
Μου χρειάστηκαν εφτά γραμμές σου κι οι εφτά κοινές
Mc's του opening act, χαρακτηρίζω την πορεία σου, toy
Ό,τι πιο wack μπορεί να κάνει ένα σκατόμουτρο να
Το bdc γιατί δεν τα 'χει με ραπάδες τακιμιάσει
Το στυλ τους τακιμιάσει και μου λέν' δεν το πειράζει
Αναγκάζομαι να λέω πως όλα πάνε καλά
Γέρασαν μόνο για ποσοστά
Παίρνουνε πίσω τα κουπλέ τους όσο ντρέπονται γι' αυτά
Συναναστρέφονται με βλάκες για να νιώθουν καλά
Μc's που κλαίγονται φιλοσοφούνε γιατί όλο το παίζουνε rap
Το ζω και χέζομαι, δεν παίζουν λεφτά
Είμαι του μίσους η χειρότερη γενιά, είναι Bong για πάντα
Και καλά θα κάνεις να παρεξηγείς πιο συχνά
ΜC's σκουριάσανε προωθούν βλάκες για να νιώθουνε καλύτεροι
Όσο ραπάδες βάζουνε rap το παίζουν ανήξεροι, μπα
Εδώ είναι Ελλάδα, ραπάρετε τσάμπα
Είναι μέχρι να πείσω τον Μάνι να πάρει κεφάλια
Εδώ είναι Ελλάδα, ραπάρετε τσάμπα
Όσο οι BDC's ραπάρουν, δε σηκώνετε κεφάλια, αδερφές
Βγάλατε φήμες ότι παίξαμε μπουνιές αλλά είστε κότες
Μας γλείφατε τα αρχίδια ώσπου να κλείσουμε τις πόρτες
Μουφατζήδες, ξεσπάτε σε bot
Αντί να καταλάβετε πως είναι απλός βιασμός
Τι να μας πεις, καταλάβετε κάνουμε rap για τοξικομανείς
Μετρημένοι στα δάχτυλα ραψωδοί, bong για πάντα
[Verse 2: Κακοήθης]
Άντε γαμήσου, μέσα από ένα μεθυσμένο νου
Το Bong Da City όλο κολλάει γι' αυτό και κολλάει παντού
Και δεν κολλάει όταν ξεκινήσει ο πρώτος το ντου
Θα έχεις δουλειά, το ξέρω πουσταρά και θα 'σαι κάπου αλλού
Μα έχω την υπομονή
Να περιμένω εσένα και το επόμενο μουνί που θα μιλήσει
Ζούμε ωραία γιατί ζει μέσα μας φύση
Γι αυτό το πρόβλημα ακόμα δε βρήκα λύση
Συμπεριφέρονται σαν πούστηδες που κλέβονται
Φεύγουνε όταν μας βλέπουνε
Φήμες βγάζουν και χαίρονται
Πες μου πότε συναντηθήκαμε υπέροχε
Και πότε παίξαμε μπουνιές, πες μου ξενέρωτε
Από τα πάρκα, ίσως συναντήσεις και εσύ τη μάρκα
Εκεί κατοικούμε και εκεί μας κόλλησαν την στάμπα μαλάκα
Έντεκα και εικοσιπέντε, θα φωνάζεις Bong για πάντα
Μαλάκα, πάντα

[Verse 3: Μάνι]
Ποιον να κυνηγήσω, Ελλάδα
Το rap των ηλιθίων πόζα
Όλοι πνιγμένοι μες τα σάλια
Πουτάνες που ζητάνε προβολή
Χαμογελάνε σε κανάλια πριν το μπούκωμα
Μέχρι να τους στείλουμε στον Πλούτωνα
Γυρίζουν πίσω και κάνουν τα ίδια νούμερα
Πώς περιμένεις να μιλήσω με υπονοούμενα;
Να είστε χαρούμενοι που ακούτε τη φωνή σας
Αν ήθελα κουφάλες δε θα ράπαρε κανείς σας
Οπότε ζήσε το όνειρο σου για λίγο
Δε με γαμάς, τον κώλο του θεού σου ανοίγω
Κοίτα, από την πρώτη γενιά τον δαιμονισμένων κατ' επείγον
Πειράματα σε σώματα κατοίκων