[Verse 1: Kako]
Φέρνω το πρώτο μου CD, φέρε το πιο γαμημένο σου στυλ να παίξω
Τα 'χω σκάσει και σε περιμένω απ' έξω
Μα δεν κινείστε, πουστηδες, μόνο μιμήστε
Είστε απομιμήσεις κι όσο αντιγράφετε ηχογραφείτε
Το ονομάσαμε Bong, Αθήνα και City Da Bong
Κι εσύ σπίτι σου καβατζωμένο έχεις CD το Bong
Δε χώνουν σαν Bong κι είναι του Bong τα πουτανάκια
Δε θα πεθάνουμε, μαλακά ιντερνετάκια
Δεν έχουμε άσυλο, είχαμε τ' Arkham
Μα τώρα χάσιμο κάθε μας ρίμα, πούτσα και μπάσιμο
Κάθε σου ρίμα κλέψιμο άσχημο
Γι' αυτό κάθε σου κλήση τρώει κλείσιμο και κλάσιμο
Χάσε την πίστη σου να φας τη φρίκη σου
Γάμα το σπίτι σου, ο κακοήθης σου
2013 κουπλέ
Που δε φαντάστηκε να γράψεις ποτέ, ραψωδέ της πούτσας

[Verse 2: Ε.Π.]
Κόβω τον πουτάνας γιο στα δυό σαν να 'ναι κο βραχος
Στο είδος μου είμαι γκουρού κι εσύ απλά κομπάρσος
Το ομολογώ, τους σκότωσα χωρίς φόβο και πάθος
Ήταν εν βρασμώ ψυχής μου προξενούσαν άγχος
Το λάθος μου ήταν πως δεν τους εξαφάνισα κάπως
Πρώτα ήθελα να παίξω μαζί τους γιατί είχα θράσος
Κι ενώ κυλούσαν όλα καλά, να σου και ο μπάτσος
Να μου θυμίζει πόσο βρόμικο είναι αυτό το κράτος
Τα μάτια μου στραγγίξανε, γι' αυτό φανταζω κάκτος
Κ' ό,τι μ' ακουμπάει το καταστρέφω σε βάθος
Αναρωτιέσαι αν σου μιλάει ο Μάνος ή ο άλλος
Δεν έχει σημασία, δε με ένιωθες ούτως ή άλλως
Ζω στην παράνοια, σ' αρέσει
Ύφος κυνικό και με τον δίπλα καμία σχέση, φύγε από τη μέση
Δεν ξύπνησα καλά κι από τους μπάφους έχω χεσει
Μ' αυτό που λες ραπ δεν έχω σχέση
[Verse 3: ΙΝΚΑ]
Απολαμβάνω τις γυναίκες
Που πιάνουν τα μικρόφωνα και θέλουν να ραπάρουν, οι κοκέτες
Σαν ζορισμένες, από τον θόρυβο λυγίζουν πένες
Σας σφίγγουν τους αδένες μπερδεμένες
Μοιάζουν, υπάρχουν MC's που όλο μιλάνε
Βαρέθηκαν τα λόγια τους και τώρα τα μασάνε, ανάθεμά με
Τους πνιγώ σε μία κουταλιά νερό
Έπειτα τους πίνω για να τους θυμάμαι
Όσο και να το θες, ποτέ δε θα μας βλάψεις
Δεν υπολογίζω κανέναν, ποιον θες να φτάσεις;
Κρατώ στα χέρια μου συστάσεις κι έναν στρατό από τέρατα
Bong για πάντα, μάγκα, ως τα πέρατα
Δεν ασχολούμαι με κανέναν, γι' αυτό και ασχολούνται μαζί μου
Κι είναι τιμή μου
Ανέβασέ με κι άλλο να ακουστεί η μουσική μου
Είμαι αυτό που θα 'θελες να είσαι: η απόλαυσή μου

[Verse 4: Styl Mo]
Επιθυμία στον καθένα μαζί μας για να ραπάρει
Μετά το Bong δεν ακούγονται άλλοι
Αίμα σε όλο το ποτάμι
Βγαίνουμε από μέσα του κι ο ουρανός αμέσως σκοτεινιάζει
Δένω κόμπο τα χέρια σου με τα πόδια
Βήχουμε και βγάζουμε συκώτια
Αλκοόλ και ντρόγκια, χόρτο, αλκοόλ και κόκα
Σε κάναν πούστη οι χημείες και σου πέσαν τα δόντια
Κοριτσάκια το παίζουν πορνό
Βρομιάρες που γαμιούνται και δεν πάνε στον γιατρό
Παίρνουνε στα σοβαρά το ραπ κι εγώ
Σαν μία πουτάνα που θα πάρω μία φορά
Οι περισσότερες μέρες χωρίς λεφτά
Η χώρα καταστρέφεται, πόσοι χωρίς δουλειά;
Στη νεολαία δώσανε ναρκωτικά
Ο πιο εύκολος τρόπος για να μείνει μακριά απ' όλα αυτά
[Verse 5: Rio]
Ανεγκεφαλοι MC's θέλουνε κόντρα με το BDC
Και κανουνε ύπουλες σκέψεις, θα πάρουνε βρόμικες γεύσεις
Είναι ο πιο αλήτικος Rio
Πίσω στο λυρικό κύμα από τον υπόγειο, πίνω πολύ μα δεν παραλύω
Διαλύω κι αφήνω ανάπηρο τον κάθε ατάλαντο (yaw!) σε μάχη μικροφώνικη
Ξενερωτοι MC's
Που δεν καπνίζουν χορτάρι επί σκηνής
Θέλουν diss με τους BDCeez
Ειρήνη, μα κοίτα να δεις
Άμα δεν το πιεις, τι να μας πεις;
Όταν κουνιέσαι με φλόμπες στα video clips
Κι εγώ στρίβω 'σις και βαδίζω streets
Βομβαρδιζω με cans και beats
Δεν πουλάω styles, δεν ξεχνώ τα skills
Και τα δινω free, δε θέλω δραχμή
Δίνω πάντα ψυχή και σώμα που είναι πάντοτε υγιή