Άρρωστο πνεύμα:
Γάμα τα συναισθήματα, είναι η καρδιά μου μαύρη
Ανήλικα παιδιά, μπορώ να πνίξω στο πηγάδι
Δίνω ζωή σε πτώματα και ψυχές απ’ τον Άδη
Περπατάω αθόρυβα το βράδυ, στο σκοτάδι
Είμαι σκιά μόνο την νύχτα γυρνώ
Κάνω το ραπ γιατί μπορώ, δεν γράφω για να φανώ
Να σου καρφώσω μια φαλτσέτα στον λαιμό πιθανόν
Στην γειτονιά δεν με θυμούνται για καλό χριστιανό
Παγίδα(;) αιγυπτιακή είναι το δωμάτιο πρέσα
Φαντάσματα κρυφογελάνε στο κεφάλι μου μπέσα
Η ώρα 12 ακριβώς ίσα που παίζουνε μέσα
Έρχομαι να κάψω το σπίτι σου με εσένανε μέσα
Πούστη βγήκα για να κάνω κακό
Η καρδιά μου με διατάζει απο παιδάκι μικρό
Το ένα σκηνικό απ’ το άλλο είναι πιο θλιβερό
Πέταξα τους συμμαθητές μου στις γραμμές του μέτρο

Μανι:
Πατήστε μου ενα γάρο και θα γράψω
Δεν σκάβω το μυαλό σου, σκάβω τάφο
Ενάμιση λεπτό για να σας κάψω
Και αυτά τα flows πιάνω μα δεν παίζω πιάνο
Δοκίμασε με λίγο, φίλε δεν θα θέλεις άλλο
Κάνω σινιάλο κωλοδάχτυλο στον μπάτσο
Πίνω ό,τι θέλω δεν φοβάμαι να πεθάνω
Δεν ξέρεις τι συμβαίνει, τότε ρωτά να σου μάθω
Εφέ που δεν σου δείξανε στον κινηματογράφο
Είμαι ότι γράφω για αυτό φίλε δεν υπάρχω
Τα φάρμακα που πίνω απ’ το καλοκαίρι τα ‘χω
Οι φίλοι σου και οι φίλοι της λυγίσαν απ το βάρος
Και πέσανε στα τέσσερα σαν να ‘παθαν λουμπάγκο
Θειο δωρο πόνο μπορώ και συντάσσω
Πετώ με δράκο, μιλάμε πιο μετά μαλάκω
Μιλώ και θάβω, μισώ με πάθος
Στο ραντεβού μας σε ‘χω στήσει μην με περιμένεις άλλο
Κακο:
Είμαστε μόνοι με τόσα κοινά, χτύπα τον άμα μιλά
Μάχη μαζί μας σημαίνει φόρτωμα και σκότωμα
Κρύβω καλά στην καρδιά μου ένα χειμώνα
Δεν με καιν τα λόγια και ούτε όσα κ αν κάψεις λεφτά
Το μυαλό μου πότισαν και όλα τα συνάντησα
Όση τρέλα μου πουλάτε δεν ξέρετε τα μισά
Και έχετε όλοι απαιτήσεις σαν μουνιά περσινά
Γαμώ τα νέα σας ταλέντα, χώνουν ραπ χθεσινά
Θα έρθω νύχτα κι ήσυχα μες την ομίχλη
Πες μου ποιον εμπιστεύεσαι και που γυρνάς αλήτη
Αν νύχτωσε νωρίς, τότε νωρίς βγαίνω απ’το σπιτι
Αν είσαι απέναντι μας, παίρνεις πούλο και όχι νίκη
Και όλη νύχτα οι τοίχοι κλείνουν
Με θέα στο άπειρο μα αλλά στη γή μου
Γαμούσα την ψυχή σου δεσποινίς μα είναι το στυλ μου
Και αν σου είπαν όλοι να μην μπλέξεις με αυτό
Μα οι δικοί μου σκοτώνουν για την τιμή
Μου


Atai:
Δεν μένω πια στην γειτονιά μου, για αυτό και την κάνω
(;)
Έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι ήταν μπρος
Στην πλάτη μου σταυρός
Πως πήγα μπρός;
Μα εκείνοι το βλέπουν αλλιώς
Αλλά και τι να κάνω για αυτό
Άστο και κάτσε να σε μάθω μάθω μάθω μάθω
Το εκλεκτό flow, στο πάγο δεν πεθαίνει βλάχο
Άμα μια μέρα γυρίσω στο νέο κόσμο ανάσταση σαν να ‘ρθα απο τον τάφο
Την γη για να περπατήσω να μετρήσω πόσοι θέλουν να αναμετρηθούν μαζί μου
Πρώτου να τα παρατήσω
Δεν παραπατάω ποτέ άρα γιατί να τους αφήσω να νικήσουνε
Σαν αρχή κάθε λάθος ένα βήμα πίσω
Δισανάλογα πρέπει να τιμωρήσω
Πως κατάντησαν την φάση που αγάπησα
Πως να το συγχωρήσω;
Ο πήχης τους βολεύει χαμηλά αλλά ανεβαίνει όταν μιλήσω
Και δεν βαριέμαι να τους το θυμίζω