[Verse 1]
Κοιτα πώς περασε αυτη η μερα κι η νυχτα στα δυο
Προσπαθησα μα δεν μπορω πια να μην τ' αναλυω
Μεσα μου ολα ανω κατω σαν να ’ναι γραφειο
Θα κοιμηθουμε οπου να 'ναι σαν να 'μαι σε πλοιο
Ειχαμε πει πως θα το ζουσαμε το καθε λεπτο, ν’ απολογηθω που δε θυμαμαι τωρα ουτε το ονομα σου
Σου 'πα «Φευγω, παω να βρω αυτα τα φωτα», φαντασου κι αμα μεινω θα χαλασω τη ζωη ή τη βραδια σου
Αυτη η ζωη το μαθημα μου πρωτη μνημη δικο σου
Πρωτα γυρναμε στο χρονο καρφωνεται στο μυαλο σου
Πριν το μικρο σου σπιτι περικυκλωσουν
Ποιος ξερει αυριο τι θ' ανακοινωσουν
Βλεπω μπροστα και ξερω πώς αντιδρας
Θ' αργησω πιο πολυ απο την ωρα που σκας, θα 'ρθω την ωρα του match
Μαζι μου καιγεσαι, δε με σταματας
Αδειο το προσωπο την ωρα του stuff

[Chorus]
Μα ειναι κλειστοι οι δρομοι, περιπλανωμενοι και ομως εξω απο τον ιστο
Σου δειχνουν τον δρομο για να χαθεις μονη
Γιναμε ξενοι σε ενα αποστηρωμενο χωριο
Δε γνωριζομαστε αν δε φυγεις εξω απ' τη ζωνη

[Chorus]
Μα ειναι κλειστοι οι δρομοι, περιπλανωμενοι και ομως εξω απο τον ιστο
Σου δειχνουν τον δρομο για να χαθεις μονη
Γιναμε ξενοι σε ενα αποστηρωμενο χωριο
Δε γνωριζομαστε αν δε φυγεις εξω απ' τη ζωνη
[Verse 2]
Αμα θα πεθαινα για 'σένα
Ρωτας αν με θαυμαζω και πως τα παω μ’ εμενα
Τα σκεφτομαι ολα επι δεκα σαν να ’χω θεμα
Και εχω μαθει αν ανοιχτω νωρις μετα πεφτω στα φρενα
Ειναι η ζωη μικρη κι εσυ ψαχνεις καριερα
Εχεις προβληματα πολλα κι εγω κανενα
Οσοι με νιωθουν στη χωρα γινομαστε ενα
Παρεξηγημενοι ολοι και ολοι κατω απο το στέμμα
Μα εγω ηρθα μονο για τη βολτα
Ατελειωτος ο δρομος και απλα ακολουθω τα φωτα
Αν ηρθες για να παρεις μολις εφαγες την πορτα
Ακομα ενα χειμωνα εδω, στα ατελειωτα μου κολπα
Ό,τι και αν προβλεπεις τα παντα ειναι σκονη
Ολα ειναι μεσα στο μυαλο μας, τα παντα ειναι φοβοι
Οι αθανατοι εχουν το φως και δε μενουνε μονοι
Αυτα που γραφω απο την Αθήνα το νεφος σηκωνει

[Chorus]
Μα ειναι κλειστοι οι δρομοι, περιπλανωμενοι και ομως εξω απο τον ιστο
Σου δειχνουν τον δρομο για να χαθεις μονη
Γιναμε ξενοι σε ενα αποστηρωμενο χωριο
Δε γνωριζομαστε αν δε φυγεις εξω απ' τη ζωνη

[Chorus]
Μα ειναι κλειστοι οι δρομοι, περιπλανωμενοι και ομως εξω απο τον ιστο
Σου δειχνουν τον δρομο για να χαθεις μονη
Γιναμε ξενοι σε ενα αποστηρωμενο χωριο
Δε γνωριζομαστε αν δε φυγεις εξω απ’ τη ζωνη