[Intro: Rio]
Ε ναι ρε
Ε κακό
Να-να-να
Λα-λα-λα-λα-λα
Απ' το μαντείο
Απ' το μα-
Απ' το μαντείο
Από το μαντείο
Από το μαντείο
Μόρα και Κάκο
Κάκο και Μόρα
Από το μα- ε, ναι

[Verse 1: Rio]
Ανατέλλω πάνω απ' την πόλη κι ανατέλλω για 'μάς
Κάνω τα όνειρα θηλιά, έπειτα πέφτω μ' αυτά
Γυρίζω μόνος μου τα βράδια κι η τσάντα πάντα στον ώμο μου
Δεν είσαι πουθενά, μονάχα μπαίνεις στο δρόμο μου
Και το μυαλό μου κολλάει
Δεν παίζει μία γενικά κάνα ψιλό απ' τα live
Κολλάμε μπάρες και τα γάρα κολλάνε σαν αυτοκόλλητα
Κανένα μαλάκα δε θέλουμε δίπλα του και με τα όνειρα
Uh
Στον θεό σατανά
Έχω πουλήσει την ψυχή μου στον θεό σατανά
Καταραμένος απ' το crew μου, θα βρεθείς στην πυρά
Θα σου κάψω το κεφάλι δεν με ξέρεις καλά
Έχω κολλήσει κάνα μήνα στο σπίτι βαράω τις φρίκες μου
Ξεκόλλα αφού με ξέρεις τις νύχτες βαράω τις σκύλες μου
Και δεν σε ξέρω πια, γελάει ο τόπος μαζί σου
Άνετα σε πάω στο διάολο κι επιστρέφω
Εγώ δεν παίζω μ' αυτά
Εδώ σου παίρνω το κεφάλι, σε πετάω μετά
Μετά πάντα κάτι με πιάνει και σκάνε τα ξενερώματα
Δυο πουτάνες σπάνε την πούτσα μου ξημερώματα
Μετά μου λένε συντονίσου
Σου 'δωσα τα πάντα μα πούλησες το μουνί σου
Είμαι στο μαντείο με Κωστή για κουμάντα
Κάτω στην πλατεία φωνάζουνε Bong για πάντα
[Hook: Kako, Rio]
Μη μου μιλάς δε θέλω ν' ακούω κουβέντα
Ό,τι και να πεις δε λυγίζεις καρδιά από πέτρα
Μετά πάντα κάτι με πιάνει και σκάνε τα ξενερώματα
Δυο πουτάνες σπάνε την πούτσα μου ξημερώματα (x2)

[Verse 2: Kako]
Μη μου μιλάς δε θέλω ν' ακούω κουβέντα
Ό,τι και να πεις δε λυγίζεις καρδιά από πέτρα
Έδωσα όλο μου το εγώ σε κάτι μέτρα
Σ' έχω βαρεθεί να βάζεις την ίδια κασέτα, συνέχεια
Εσύ κοιμάσαι κι εμείς περνάμε ωραία
Πρέπει να ξαναγεννηθείς για να σε κάνω παρέα
Είσαστε ψεύτες και δεν έχετε νέα
Έχω τον κώλο σου στημένο, την Ακρόπολη θέα
Το 'χεις πεθάνει κι εκεί βρίσκεις εσένα
Μιλάς για φράγκα, μα τα φράγκα σου δεν ρίχνουν εμένα
Εμπιστοσύνη τώρα πια σε κανέναν
Έχω έναν λόγο που σε σφάζει, την Ακρόπολη θέα
Περνάω το δάσος, παγετός στο ποτάμι
Κρύβω τη ζάλη μου συνέχεια πιο καλά στο συρτάρι
Από τη γη που δε χωρέσανε άλλοι
Είμαι απ' τη γη που δεν χωρέσαμε γι' αυτό την καταστρέψαμε
Αναζητούν τον δολοφόνο
Σ' αυτόν τον δρόμο αν το παίζεις κάποιος πιο πολύ θα σε στρώσω
Βουλιάζω πάλι και εξαπλώνω τη νόσο
Και δεν με νοιάζει ποια πουτάνα πιο πολύ θα πληγώσω
Μάλλον δε νιώθω και δε μοιάζουμε τόσο
Μιλάς πολύ κι είναι μέχρι να 'ρθω να στο βουλώσω
Με ψάχνουν μπάτσοι θέλουν να κλέψουν το φως μου
Αν σε ρωτήσουν πες τους πάω ταξίδι στην άκρη του κόσμου
[Hook: Kako, Rio]
Μη μου μιλάς δε θέλω ν' ακούω κουβέντα
Ό,τι και να πεις δε λυγίζεις καρδιά από πέτρα
Μετά πάντα κάτι με πιάνει και σκάνε τα ξενερώματα
Δυο πουτάνες σπάνε την πούτσα μου ξημερώματα (x4)