[Verse 1: Ζήνων]
Μαθε πως
Υπαρχει αγαπη και μισος
Μεσα στου κοσμου το πληθος
Θα δεις πολλα καλα, πολλα κακα
Μεσα σε λιγα δευτερολεπτα
Εκλαψα και γελασα
Αγαπησα και μισησα
Παλεψα, παλευω μα δεν λυγισα
Εβαλα σε μια ταξη το μυαλο μου
Καταλαβα πως πρεπει να μιλας
Ποιοι θελουν το στραβο μου
Και σε ποιον δινω το χερι μου
Αν θα'πρεπε καμια να λεει πως ειν'το ταιρι μου
Δεν ξερω αν τ'αξιζει
Ο σεβασμος σε λιγο χανεται
Και η ζηλια καθοριζει τον εγκεφαλο
Γι'αυτο παρακαλω οσοι δεν μας γνωριζουνε
Να μην κρινουνε μονο τον σεβασμο


Μαθε πως
Οτι λαμπει δεν ειναι χρυσος
Μπορει να ειναι και αστερι
Είν' ο ρυθμος που εξαπλωνεται
Απο μερη σε μερη
Στηριγματα σε περιοχες για οποιον ξερει
Τεχνικων μαθηματα σε οποιον μπορει να συνεισφερει
Ανεκτιμητη αξια οταν χερι βρισκει χερι
Εχοντας τα μπιτσια ταιρι
Δινουμε το κατι διαφορετικο
Δινουμε αυτο που δεν μπορεις να δωσεις
Φερνουμε αυτο που δεν μπορεις να νιωσεις
Χρωστας πολλα και δεν εχεις τροπο για να ξεχρεωσεις
Σου λειψανε οι γνωσεις
Αυτο που κραταμε δεν αγοραζεται με δοσεις
Πρεπει cash να πληρωσεις
Μ'αγαπη και με σεβασμο
Να δειξεις ενδιαφερον οπως εδειξα και εγω
Ψαχνοντας μεσα στον κοσμο να βρω
Αυτο που εγω ονομαζω αληθινο

Μαθε πως
Ο καθενας διαφορετικος
Μαθε πως
Καθε αγωνας προαιρετικος
Μαθε πως να κινεισαι που
Και πως να κοιτας
Πρεπει να βαδιζεις αλλα να προσεχεις που πατας
Μαθε πως
Να μετρας τα λογια που ακους
Μαθε πως
Να γυρνας σε χρονους παρελθοντικους
Μαθε πως
Να σεβεσαι την ανατολη
Και πρεπει να περασει χρονος για να δεις ειμαστε εμεις


Πρεπει να ψαξεις
Να αγωνιστεις
Να κυνηγας το απιαστο
Τοτε μονο θα γευτεις
Πως ειναι να΄σαι πριγκιπας της μουσικης
Αν θελεις να δημιουργεις
Εφοσον ναι μπορεις
Εφοσον ναι το ζεις
Απεχουμε χιλιομετρα απ'την κουλτουρα της καδενας της μαντηλας
Και της σαπιας λογικης
Μαγκα μην μιμηθεις
Υπαρχουνε διεξοδοι και πρεπει να τις βρεις
Ετσι μονο θα σωθεις
Πολλες φορες θα βρω χαρισματα που δεν καταλαβαινω
Πολλες φορες γυρνω μοναχος
Κανω σκεψεις και απαντησεις περιμενω
Μα δεν βλεπω τιποτα
Οι ψευτικες αναγκες
Σας πηραν τα μυαλα
Χιλιαδες θυματα κανουν την μοδα πουστριλικι
Και την μουσικη ποντικι
Δηλαδη πειραματοζωο
Θα ειμαι εδω
Τα ονειρα μου εφιαλτες
Οσο ζω θα ζω
Ζηνων και θα'μαι εδω...

Πρεπει να
Ανοιξεις το μυαλο σου για να πας πιο μπροστα
Πρεπει να νιωσεις αληθεια
Για να δωσεις
Στο ψεμα κλωτσια
Η μουσικη μαγεια παρασερνει
Κανοντας τον κοσμο να μοιαζει
Μια μεγαλη γειτονια
Και εμεις εκπροσωποι
Αναρμοστοι
Με παντα τα κεφαλια ψηλα
Τις τεχνες εκφρασες
Με φωνες
Που παντα μοιραζουν φωτια
Ανωμαλοι νυχτοβατες
Με θυματα στα σκοτεινα
Και ομως πραγματικα
Ειναι πιο καθαρη η βρωμια οταν πηγαζει απ'αυτο που ονομαζω καρδια
Γραβατωμενοι τυποι βουτηγμενοι μες την ψευτια
Δες καθαρα
Ειμαι της πολης ο ρυθμος
Χαμμενος απλως
Μεσα σε σκοτος και φως
Ανελλιπως
Δηλωνουμε παρων μες το παιχνιδι
Πασσαροντας τον ηχο μας για μουσικο στολιδι
Διαθετουμε ταπεραμεντο
Μεσα απ'το καυσαεριο, μαγκα και το τσιμεντο
Υπαρχει μονο ενας τροπος να φανεις
Και λεγεται ταλεντο...
(Οσο υπαρχουμε μπροστα σου θα μας δεις, θα μας δεις)

Μαθε πως
Ο καθενας διαφορετικος
Μαθε πως
Καθε αγωνας προαιρετικος
Μαθε πως να κινεισαι που
Και πως να κοιτας
Πρεπει να βαδιζεις αλλα να προσεχεις που πατας
Μαθε πως
Να μετρας τα λογια που ακους
Μαθε πως
Να γυρνας σε χρονους παρελθοντικους
Μαθε πως
Να σεβεσαι την ανατολη
Και πρεπει να περασει χρονος για να δεις ειμαστε εμεις (x2)