Με φόντο την Αττική 5 εκατομμύρια
Ρομπέν του μπετόν στα κολαστήρια
Συγχώρα με μα εδώ δεν είναι καλλιστεία
Εδώ με τσάντα, πράντα
Είσαι στο μάτι για ληστεία! μπου!!!
Μπορεί να είμαι καλός μα έχε το νου
Και να σου κάνω τράκα στο όνομα κάποιου θεού, βουντού!
Μην υποτιμάτε την μαγεία
Γιατί είναι η μόνη και σου κάνει ντου απ' τα ηχεία
Νιώθεις οικεία που φεύγουν τα κρύα μα έρχεται υγρασία
Φλεγόμενος παλεύω με την αλλεργία
Παυσίπονα και χάπια
Νοοτροπία σάπια, βάρκα σάπια
Η δημοκρατία μένει σε ροζ δωμάτια
Μα σιγά να μην σου ανοίξω τα μάτια
Γιαννίκο κόλλα ακόμα δύο χαρτάκια
Γιατί είμαι να ξερνάω στο χαρτί τρελά στιχάκια
Δεν με νοιάζει το ποιος είσαι και από που
Για την πάρτη του είναι ο καθένας μάγκα μου
Και εφόσον είσαι ξηγημένος να θυμάσαι
Δεν έχεις τίποτα στον κόσμο να φοβάσαι
Και αφού ο λόγος για να ζεις είναι να δεις
Κουνήσου από τον καναπέ και σκάσε
Δεν γίνεται να τα έχεις όλα μες στα πόδια σου
Τρικλοποδιά και έχασες τα δόντια σου!
Χ! Και κάρτα κόκκινη από τον διαιτητή
Απουσία πανηγυρική, όπως θα έπρεπε να έχει συμβεί
Γιατί αυτός που τα έχει όλα άλλωστε δεν έχει ζωή
Με αγριεύει η μυρωδιά της πόλης
Σιωπή εκκωφαντική βιώνεις και κάθεσαι συνέχεια
Και φουσκώνεις και μας τα παραλές
Και ούτε δάχτυλο δεν σηκώνεις
Από τον καναπέ σου
Όλος ο κόσμος είναι θύμα σου
Από τον καναπέ σου
Με φόντο την Χιροσίμα σου