Έχω έναν λίτη κι έναν ρουφιάνο στη γωνία του δρόμου
Έχω ένα μπάτσο μέσα στο σπίτι κι έναν στο κινητό μου
Λένε τα πάντα πως έχουν τιμή κι αν όχι είναι θέμα χρόνου
Θέλουν το φόβο μου πρώτα, ύστερα το σεβασμό μου
Έχω δέκα μπάτσους στο σινεμά για να τραμπουκίζουν τον γιο μου
Και δέκα κανάλια ρουφιάνους να λένε πως γίνεται για το καλό μου
Λένε πως στα Εξάρχεια η ανομία είναι το αίτιο του πόνου
Μα όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα πιάνει η τσιμπίδα του νόμου
Τρομοκρατία δεν είναι τα χρέη, ούτε όσα πήρα στην πλάτη μου
Ούτε οι ρυτίδες στο πρόσωπο, νέοι δε θα μαστε πάντα αγάπη μου
Τρομοκρατία είναι να είσαι γυμνός στη μέση της Πατησίων
Ξεφτίλα με πρόσχημα "εξακρίβωση στοιχείων"

Κι όλοι μόκο έχουν κάνει
Και κυβερνάν ρουφιάνοι!

Όσα θα δεις και θ' ακούσεις, όσα θα πεις, αυτό γίνεσαι...
Την ώρα που θα μιλήσεις, είναι και η ώρα που κρίνεσαι!
Οι επιλογές μας είναι πολλές και όλα τα φίδια σέρνονται
Μα ο ρουφιάνος και ο χαφιές, τον πρώτο χρόνο χαίρονται!
Τώρα τον πόνο τον ρίχνουν ενέσιμο, το δακρυγόνο στο μάτι
Τώρα για πλάκα το έχουν το δέσιμο για να σε πουν τρομοκράτη
Τώρα με βία στερούνε το βίο, η κάθε κάμερα και ένα μάτι
Οπλίζουν τον τσάτσο και το θηρίο με ημιμάθεια κι οφθαλμαπάτη
Έχει γίνει καπνός η δημοκρατία στο 1142
Βρήκε ο ρουφιάνος την αίγλη του σ' ένα γεμάτο σταχτοδοχείο
Σ' ένα τηλέφωνο η εξουσία βρίσκει τον άνθρωπό της
Κι αστυνομία αυξάνει οικειοθελώς το δυναμικό της!
Κι όλοι μόκο έχουν κάνει
Και κυβερνάν ρουφιάνοι!

Όσα θα δεις και θ' ακούσεις, όσα θα πεις, αυτό γίνεσαι
Την ώρα που θα μιλήσεις, είναι και η ώρα που κρίνεσαι!
Οι επιλογές μας είναι πολλές και όλα τα φίδια σέρνονται
Μα ο ρουφιάνος και ο χαφιές, τον πρώτο χρόνο χαίρονται