Μέσα στο μπάχαλο μου έγινα μπουρδέλο
Με διακατέχει ενα ρίγος σιωπηλό
Δεν περιμένω να μου βγάλεις το καπέλο
Και εγω να κάμω την δουλειά μου προσπαθώ

Έχω να ζήσω την ζωή μου και με θέλω
Να μανουριάζουμε δεν έχω πια καιρό
Πηγαίνω πάνω - κάτω man σαν το πινέλο
Να μπαχαλιάζομαι για σένα δεν μπορώ

Είμαι στο χείλος του γκρεμού, μπάχαλο στον νου
Μπάχαλο στα στέκια του μυαλού
Μπάχαλο τα βράδια και οι φίλοι μου σωσίβιο
Και είναι για τον κόσμο της αλήθειας το εισιτήριο

Σε εχω στο νου μου και είσαι σκέτη τρικυμία
Όμως τρύπια τα καράβια που κουβαλάν ευτυχία
Κρίμα η πληγή σου,κρίμα και η σιωπή σου
Κρίμα που δεν θα είμαι εδώ να γελάω μαζί σου

Το νου σου! Μπλεξίματα και γύρα πάει μαζί
Εχε το νου σου αδερφέ μου αν θες ζωή ασφαλή
Αμελί και παραμύθια, είναι κολοκύθια τούμπανα
Η ζωή είναι τρελή και δεν ακούει σε νούμερα

Αντάρα ολα, βίος και πολιτεία
Φαμφάρα, φόλα, ιός και ασθενεία
Γκρεμός είναι τα λάθη και η μέγα διδασκαλία
Βυθός είναι τα πάθη μα και όλη η ουσία!
Έγινε η ζημιά, πίσω δεν γυρίζει, ούτε γη ούτε χρονιά
Μπάχαλο λέω, που μου έβαλε φωτιά
Και όσο τον νου μου καίω τόσο παγώνει η καρδιά!

Μέσα στο μπάχαλο μου έγινα μπουρδέλο
Με διακατέχει ενα ρίγος σιωπηλό
Δεν περιμένω να μου βγάλεις το καπέλο
Και εγω να κάμω την δουλειά μου προσπαθώ

Να σε τουμπάρω είναι χαζό, εγώ δεν θέλω να σε πείσω
Εγω στο μπαχαλό μου ζω και εχω να συνεχίσω
Πίσω δεν θέλω να κοιτάξω, γιατί;
Γιατί πίσω κοιτάνε όσοι πάνε προς τα εκεί (άιντα)

Και που θα βγάλει ετούτη ζάλη το τοπίο θολό
Μου είσαι μανούρα και μουρμούρα, αχόρταγο μικρό
Μου είσαι στο "θέλω όλα" και είναι λογικό
Όμως πρόσεχε! Τα θέλω... Γυρίζουν και σε κακό!

Είσαι αχόρταγο και είσαι πλάσμα που πινάει
Στο στέρνο σου ο σταυρός, σε εχει και σε κουβαλάει
Η λάγνα σου η ματιά, άλλες ματιές τραβάει
Το πάθος είναι ευχή μα και κατάρα που γυρνάει...

Είμαι στο μπάχαλο μου, παίρνω φωτιά
Βρήκα τον δάσκαλο μου κανονικά
Όσα κάνω και όσα λέω είναι μισά
Που θυμάμαι και ξεχνάω είναι λύπη και χαρά!
Έγινε η ζημιά, πίσω δεν γυρίζουν, τα κουτσά και τα στραβά
Μπάχαλο λέω,που μου έβαλε φωτιά
Και όσο τον νου μου καίω, τόσο παγώνει η καρδιά!

Μέσα στο μπάχαλο μου έγινα μπουρδέλο
Με διακατέχει ενα ρίγος σιωπηλό
Δεν περιμένω να μου βγάλεις το καπέλο
Και εγω να κάμω την δουλειά μου προσπαθώ