(Verse 1: Hatemost)

Θέλω τον χώρο και τον χρόνο μου για να λειτουργήσω
Τον κόσμο μου και τον δρόμο, και ελεύθερα θα μιλήσω
Από τότε που θα αρχίσω μέχρι να μπει τελεία
Το booth μυρίζει πλατεία λίγο πριν το πατήσω
Δεν γνωρίζω, δεν νομίζω.. σαν αετός πετάω και γυρίζω
Έχεις πάρει κλίση, σας ευθυγραμμίζω
Η κοπέλα έχει μουσκέψει δίχως να την ακουμπήσω
Και δίχως δεύτερη σκέψη με τη γλώσσα τη καθαρίζω
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει, κι όμως μ' αυτή τσακίζω
Έξω βρέχει και εγώ μέσα, το κομμάτι μου γυαλίζω
Ανατέλλω με χαμόγελα, αμοιβή το χειροκρότημα
Βάζω φώτα στο δρόμο σου για την στιγμή που θα δύσω
Άλλοι προσπάθησαν πολύ για να το λήξω
Μα αυτοί μου δίναν τροφή για να συνεχίσω
Τους δικούς μου έχω δίπλα και αυτοί εμένα κοντά τους
Κυκλοφορούνε ελεύθεροι και ακούνε μόνο στο όνομα τους

(Hook)

Και πέφτουν όλοι τους κάτω
Τα στυλό κάτω
Μπήκε δυναμίτης και πέφτει η πόλη κάτω
Χέρια πίσω στο σβέρκο και στα γόνατα, κάτω
Τα δικαίωματά σου κάτω βία εδώ κάτω
14:15 θα'μαι κάτω
Να σου δείξω πώς πηγαίνει ένα μαγαζί πάνω-κάτω
Εδώ οι γυναίκες κάνουν άριστη δουλειά, πάντα πιο κάτω
Χαμηλά μένουν οι σβέρκοι
Και πέφτουν με στυλ κάτω

(Verse 2: Hatemost)

Υλοποιώ την ιδέα μου, αραχτός στη θέα μου
ΒεΪκου στη φωλιά του λύκου ανεμίζει η σημαία μου
Ξέρεις το ρόλο μου, γνωρίζεις τα λημέρια μου
Το ιδανικό ναρκωτικό για τα ξεφτέρια μου
Αγαπώ τη τρέλα μου, σενιορίτες
Η παρέα και όσους χαρακτήρες περπατάν γενναία
Και όχι, δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία
Που η ομάδα ροκάρει και όλοι πέφτουν ακαριαία
Πότε σου μη προτρέχεις, μη κρέμεσαι από λέξεις
Τα χέρια σου να αφήνεις έτσι ελεύθερος να πέφτεις
Ποτέ δεν άνοιγες τα μάτια σου να βλέπεις
Ποτέ δεν βούταγες βαθιά για να μ'αντέχεις
Δεν θέλω τα γραπτά σου μόνο τα προφορικά σου
Δεν θέλω στίχους και ιδέες άλλων, μόνο τα δικά σου
Θα τα υπογράψει, ο mc της γειτονιάς σου
Με δεξί κροσέ σκάει και σπα τα ζυγωματικά σου

(Hook)

Και πέφτουν όλοι τους κάτω
Τα στυλό κάτω
Μπήκε δυναμίτης και πέφτει η πόλη κάτω
Χέρια πίσω στο σβέρκο και στα γόνατα, κάτω
Τα δικαίωματά σου κάτω βία εδώ κάτω
14:15 θα'μαι κάτω
Να σου δείξω πως πηγαίνει ένα μαγαζί πάνω-κάτω
Εδώ οι γυναίκες κάνουν άριστη δουλειά, πάντα πιο κάτω
Χαμηλά μένουν οι σβέρκοι
Και πέφτουν με στυλ κάτω

(Verse 3: Hatemost)

Όταν βρεθείς στο μονοπάτι μου, να περπατάς ψύχραιμος
Στο λόφο η πλατεία, θέα από τη γωνία
Κοίτα κάτω, είναι απότομος ο κατήφορος
Δυνατά είναι τα πόδια σου, εγκατέλειψε ο λήθαργος
Και βγαίνω πολυμήχανος, ο απόλυτος κάτοχος του αθλήματος
Παράγοντας για την ηχογράφηση αριστουργήματος
Και όλοι ,βρίσκονται στην άκρη του νήματος
Στην άκρη, Β.Π. το όνομα του σχήματος
Αθήνα ο τόπος του δυστυχήματος, ξεκίνα
Εδώ δεν υπάρχουν ώρες καταστήματος
Είναι κάτι ώρες που τρώγεσαι
Κάτι ώρες που είσαι ανήσυχος
Τις ώρες που ο κόσμος κοιμάται ήσυχος
Πιάσε τιμόνι, δεν νομίζω να'σαι ανίκανος
Δυνάμωσε και ακολούθησε τη ροή του σήματος
Generale ερμηνεία στίχων, νούμερο 1 κίνδυνος
Από Γαλάτσι είναι ο ύποπτος

(Hook)

Και πέφτουν όλοι τους κάτω
Τα στυλό κάτω
Μπήκε δυναμίτης και πέφτει η πόλη κάτω
Χέρια πίσω στο σβέρκο και στα γόνατα, κάτω
Τα δικαίωματά σου κάτω βία εδώ κάτω
14:15 θα'μαι κάτω
Να σου δείξω πως πηγαίνει ένα μαγαζί πάνω-κάτω
Εδώ οι γυναίκες κάνουν άριστη δουλειά, πάντα πιο κάτω
Χαμηλά μένουν οι σβέρκοι
Και πέφτουν με στυλ κάτω