[Intro: Styl Mo, Hatemost]
If you ever think about the way things used to be
Ye-ye-yei (Σκάω, περίμενε Mo)
Ye-e-eh, yah (ah)

[Verse 1: Hatemost, Styl Mo]
Βγαίνω με μάνικα
Στην οδό να μη μείνουν κατάλοιπα
Γράφω το μαύρο δίσκο, Metallica
Γράφω, δε με συγκρίνω με τα λοιπά, τα ελληνάδικα
Πατάω και φτύνω τον κάλυκα
Άνθρωποι γύρω μου μαύρα μεσάνυχτα
Στην πόλη σωρός αποβράσματα
Έχουν στην πόλη χορό τα φαντάσματα
Δεν πιστεύω σε θαύματα
Είμαι λύκος και δεν περιμένω να ζήσω
Χρώμα του δρόμου το γκρίζο
Μέσα του μπαίνω για να κυνηγήσω (woo)
Και θα βρεθώ, εκεί που μυρίζω
Παίζει καπνό, να τον καπνίσω
Βάλ' το, βάλ' το μέσα στο βωμό
Κι άσε μ' εμένα να το συνεχίσω (yaw)
Όχι άλλα δανεικά
Άλλα λόγια και όνειρα ιδανικά
Περπατάω και φτύνω κατά ριπάς
Η χροιά και το όπλο μου χάρηκα, είμαι Taliban
Τη φλόγα μας ζήλευαν
Ζήλευαν κι όταν με κήδευαν
Τώρα είμαι σε μετενσάρκωση
Και το μυαλό μου είναι Minigun
Εδώ, μες στο minivan
Τα κέρατα πίσω μάς κυνηγάν
Χρόνια τη φλόγα μας ζήλευαν
Γουρούνια στην πόλη μας γύρευαν (woo, woo)
Όλη την πόλη μαζεύω κοντά μου
Αλάνια το σκάνε μ' αυτό στην υγειά μου
Στο μέτωπο έχω φιλί απ' τη γιαγιά μου
Ευχή και κατάρα είναι τα γραπτά μου
Κι ό,τι έχω ζήσει είν' ό,τι έχω φτύσει
Ερωτικός από φύση κι άκρως επιθετικός
Αφού μιλάνε για τέχνη που δεν κάνουν, που δεν πιάνουν
Κάποιος να τους εξηγήσει δεν το φτάνουν, δεν το φτάνουν

[Verse 2: Styl Mo]
Oou
Βήματα προς τον γκρεμό
Στο κενό κοιτά πώς ισορροπώ
Παλιά με πληρώνανε για το χόρτο
Τώρα για τις ρίμες που ηχογραφώ (oou)
Σπίθα του ωκεανού
Μάτια που βγάζουνε φως κεραυνού
Πόσοι παίζουνε ρόλο στη ζωή σου
Και μες στη φωτιά σου πόσοι θα καούν
Σπάω την νύχτα σε χίλια κομμάτια
Βαδίζοντας στης πόλης τα μονοπάτια
Κι αν όλα μοιάζουν πως έχουν τελειώσει
Σίγουρα κοιτάς μέσ' από λάθος μάτια
Ποιος ψιθυρίζει τ' όνομά μου
Μαύρο αίμα μες στις φλέβες μου ρέει
Άκουσα πολλά λόγια από πολλούς
Γι' αυτό κανένας τους δε με εμπνέει
Μετά πέφτουνε κάτω νεκροί
Το μυαλό μου γυρνάει σαν Γη
Ζούμε την κάθε μέρα σαν γιορτή
Κόβονται οι σχέσεις σαν μια κλωστή, βαθαίνει σιωπή
Κάθε αδυναμίας μου βασιλιάς
Κάθε φορά που αγαπάς θα πονάς
Οι στίχοι μου θα σου θυμίζουν ποιος είμαι
Κάθε γαμημένη φορά που ξεχνάς
Ξέρω τα λάθη μου
Εσύ όχι τα δικά σου γιατί σε κινούν
Να με δουν να πέφτουν ανυπομονούν
Γράφω όσα δεν μπορούνε να δεχτούν
Πέφτουν στην ίδια παγίδα τους
Και νομίζουνε πως είναι γενναίοι
Ένα σφύριγμα αρκεί για να φύγουμε Άκη
Πριν σκάσουνε τσαιοι

[Chorus: Styl Mo, Hatemost]
Στη γωνία τσίλιες (yah, yah), στη γωνία τσίλιες (yah)
Προτού σκάσουν μπάτσοι έχω φύγει, δε με είδες (yah, yah)
Είμαι, στη γωνία τσίλιες (yah, yah)
Στη γωνία τσίλιες (yah, yah)
Προτού σκάσουν μπάτσοι, προτού-προτού σκάσουν μπάτσοι (yah, yah, ye-e-eh)
Στη γωνία τσίλιες, στη γωνία τσίλιες (yah, yah)
Προτού σκάσουν μπάτσοι έχω φύγει, δε με είδες (yah, yah)
Είμαι, στη γωνία τσίλιες (yah, yah)
Στη γωνία τσίλιες (yah, yah)
Προτού σκάσουν μπάτσοι, προτού-προτού σκάσουν μπάτσοι (ye-e-eh)

[Outro: Styl Mo, Hatemost]
Πότε θα το σκεφτούν
Ότι πρέπει να ξανά γεννηθούν
Και χωρίς να φταις ξέρουν τι θα πουν
Να σε δέσουνε, δε θα εκδικαστούν
Κι όλοι μιλάν για μας, δε μιλάν γι' αυτούς
Σου μιλάω ν' ακούς
Και το πάω ψηλά, δυναμώνει ο νους
Ρίχνουμε θεούς κι' ανοίγουμε οδούς