Μισο λεπτο, ερχομαι και σου φερνω το πρωτοτυπο, κρατα το

Πρωτον, κατι αυτονοητο
Το πρωτο που δεν εχει προτυπο ειναι πρωτοτυπο
Ανοητο να μην καταλαβαινεις το ευνοητο
Πως ειναι περιζητητο και περιβοητο
Βητα Πεις για το γοητρο
Φιμωτρο για το φοβητρο
Οξυμωρο σχημα του λογου ζωντανο σαν ονειρο
Ηχο απο κραυγες σε συνεχιζομενο θορυβο

Σε πολεμο χωρις ταυτοτητα ομως επωνυμο
Εκπεμπει σε συχνοτητα σ΄ενα σταθμο υπογειο
Η ποσοτητα μαζι με την ποιοτητα
Το ονοματεπωνυμο της βαπτισμα πυρος
Ειναι περασμα απο τ' αποτελεσμα στο τελικο συμπερασμα
Παραδειγμα, παραδειγματικα εγω το περασα
Γνωριζω τι ζω και τι γραφω, νιωθω ο,τι ενιωσα
Το διαλειμμα δεν ειναι επιχειρημα πως εσβησα
Επεστρεψα απο κατι που δεν ελειψα, σ’ εριξα

Καινοτομο το πρωτο
Αυτο με τον πρωτοτυπο του κροτο
Το καυτο ακους επι τοπου στον τοπο
Κατα τοπους εχει τοπικη καταστροφη το κολπο
Ευφλεκτον, επιστροφη στο δρομο με τροπο καινοτομο. (Χ2)
Ολο το βραδυ δουλευα για παρτη σου
Κατερριπτα τα στερεοτυπα μες στο κεφαλι σου
Κι ειχες παρα πολλα, για πολλα ζητηματα
Κι εγω ενα-ενα στα γαμησα με επιχειρηματα
Ολοι μπορουν να γαμησουν ενα μουνι καλο
Ποσοι μπορουν να γαμησουν ενα μυαλο ανεξαρτητως φυλου
Μπορεις να τους προσεγγισεις
Αν ξερεις πως το φτυσεις
Μπορεις να τους συγκινησεις
Εχω επιλεξει τον δυσβατο δρομο
Και τον πηγαινω, πιθανον θα με βρεις καπου μονο
Δεν με φοβιζει αυτο γιατι οι πατημασιες μου εξαλλου
Δεν ανταμωσαν ποτε με τις πατημασιες καποιου αλλου
Το μυαλο μπλεκει και πλαθει
Απο τις εικονες που συνελαβαν τα ματια μου, οι δυο μου φωτογραφοι
Με τον κοσμο σου ερχομαι σε τριβη
Μα η φορμα γεγονοτων στο χαρτι μου μενει αγνη

Καινοτομο, το πρωτο
Αυτο με τον πρωτοτυπο του κροτο
Το καυτο ακους επι τοπου στον τοπο
Κατα τοπους εχει τοπικη καταστροφη το κολπο
Ευφλεκτον, επιστροφη στο δρομο με τροπο καινοτομο. (Χ2)

Πρωτοποριακο τον αμεσο μου λογο
Χαμογελα φαινονται εδω στον μουσικο μου κοσμο
Τα κοριτσια μου, βασιλιας στην πιστα μου
Αρχιζω και ζεσταινομαι ανεβαζω τα μανικια μου
Και γραφω βητα πι για να 'χουν επιρροη
Διαφορα ψυχολογιας στον κυκλο διακριτη
Την αληθεια, ακουγα τα ιδια κι ειχα βαρεθει
Η απουσια της ομαδας τοσα χρονια αισθητη
Και ο ηλιος μ' αγκαλιαζει, κανω μπανιο στον ιδρωτα μου
Οταν αφησα το σπιτι μου κι εκλεισα την πορτα μου
Τα βαρη ηταν αρκετα στον δρομο μου
Μα τα καταφερα, με τοσο βαδην γυμνασα τα ποδια μου
Κι αφου μιλας την γλωσσα μου ξερεις τι εννοω
Με νιωθεις κι ερχεσαι στα λογια μου δεν κυκλοφορω
Με ο,τι χαλαει την εικονα μου, φτιαχνω την εικονα μου
Την πολη μου, κι εξω ειναι ανησυχα τα αγορια μου
Κι ειναι φρεσκο