Μα ποιος σε χτύπησε, δεν ξέρω μα τί με κοιτάς μεγάλε
Εγώ μια μπύρα έπινα με τους δικούς μου στο φινάλε
Μα ως εδώ, δεν υπάρχει λόγος, φεύγω απ’ αυτό
Φεύγω απ’ το trip, το τι μου ‘πες άρα θα σου πω κι εγώ
Έχουμε οράματα, πιο σοβαρά απ’ αυτό στην παρέα
Που τα οργανώσαμε γιατί είχαμε χαθεί τελευταία
Μα δεν υπάρχει θέμα είμαστε ένα, η πένα γράφει τέρμα
Ηχογραφήματα με πνεύμα, για τον καθένα
Θα γίνω το τρυπάκι να ξεμπλέξει το ζάκι
Θέλω ν’ αφήσω τη σφραγίδα μου ώστε χρόνια να υπάρχει
Θέλω να εκφράσω την αγάπη και τ’ ανθρώπινα λάθη
Θέλω να πάω στην κορυφή ξανά μα απ’ άλλο μονοπάτι
Να δώσω βάση, στον κάθε πιτσιρίκο να μάθει
Κάθε σαραντάρη, κάθε αλάνι κι οικογενειάρχη
Κάθε κοπελιά που θα μ’ ακούσει και σε συναυλία θα ‘ρθει
Σ’ οργασμό θα φτάσει, δίχως στο κρεβάτι στάση
Θέλω ένωση με λίγους και καλούς
Όχι mcs djs ή rap παραγωγούς
Η καρδιά θα μιλάει και θα με σέβονται πρώτα
Και θα καυλώνω πιο πολύ όταν κι αυτοί είναι στα κόλπα
Εγώ στο ‘πα, θ’ αλλάξω ύφος δε θ’ αλλάξω νότα
Θα με καταλάβεις σίγουρα, δεν κάνω την κότα
Θα θίξω θέματα με βάση αληθινά γεγονότα
Κρατώντας πάντα τον ήχο στη χώρα
Ατόφιος όπως πρώτα
Καινούρια μέρα
Ζω για το σήμερα κάνω ρουφιάνους πέρα
Χρειάζομαι λίγο αέρα
Όταν γράφω το κάνω πρώτα για μένα
Μαγεύτηκες μ’ αυτό που ακούς
Αν το γουστάρεις έλα
Να μην αφήσεις κέρμα, δεν παίζει τέτοιο θέμα
Έχω θέμα και δεν έχω δει ακόμη το τέρμα
Το τέλος μ’ αίμα δε θα γραφτεί
Κρατάω το στέμα και κατευθύνομαι κορυφή, κουφάλες
Είμαι χαρούμενος και σήμερα
Γλίτωσα το ναυάγιο
Τ’ ανάβω για τους θρύλους
Μύρισε το δωμάτιο
Τετράδιο γεμάτο με ανήσυχο σενάριο
Έχω άγιο, ξυπνάω
Δε φοβάμαι το αύριο, δε φοβάμαι το αύριο
Δε φοβάμαι το αύριο, δε φοβάμαι το αύριο
Έχω άγιο, ξυπνάω, δε φοβάμαι το αύριο