[Verse 1: Hatemost]
Γράφω στίχο για το δρόμο
Βλέπω χούντα και στραβώνω
Σκάνε δέλτα, σκάνε δίας
Σκάει μπροστά το δακρυγόνο
Δε μας πιάνουν οι κατάρες
Ούτε τα δειλά τους μάγια
Κοκαΐνη, πρέζα, χάπια
Ούτε τα χημικά τους βράδια

Την ψυχή μας ποτέ δεν πουλάμε
Κι απορείς γιατί δε γερνάμε
Μη ρωτάς πότε θα το σταματήσω
Ψήνομαι ακόμη τον κόσμο γυρίζω…
Κι η φωτιά εδώ δυναμώνει
Ρίμα, καίγονται κρίμα όλοι
Χρήμα, αίματα Αθήνα, δρόμοι
Θύμα είσαι στο τμήμα ακόμη

Κι όλο πίνω, πάλι πίνω
Τον καπνό καταπίνω και θα φύγω…
Και το ραπ το πιστεύω, δεν τ’ αφήνω
Το αγαπάω, το δουλεύω και το δίνω…
Τα κομμάτια τα μάτια
Μες στη νύχτα και στο βάθος
Το βλέπω, είναι πίσσα
Τα παιδιά που μ’ ακούνε βγαίνουν κρυφά
Και χτυπάν τον εχθρό τους μες στην καρδιά
Είναι χρέος…
Έρχομαι να γράψω
Έρχομαι να βγω εκεί έξω να τους δείξω
Παρακολουθούν το γνήσιο
Φεύγω...
Άσε να μ’ ακολουθούν οι πίσω
[Verse 2: Άσαρκος]
Αγαπώ κι αγαπάω
Σε κρατώ και σε πάω…
Μπουσουλάω, περπατάω και πετάω
Τα σπάω και ξεσπάω
Το σκάω και ξεσκάω στ’ ουρανού το προαύλιο
Ελεύθερος, ελεύθερα μιλάω για το αύριο
Για μένα είναι σήμερα
Για σένα μεθαύριο

Ραντεβού με το άγριο
Το πλοίο που περιμένεις έγινε ναυάγιο
Η ζωή δεν είναι σταθμός
Αναμένεις ένα τρένο κενός…
Αλλά μένεις όπου νιώθεις ασφαλής
Ασφαλώς
Αφελής αφενός, αφετέρου κοινός

Εξετάζω λεπτομέρειες
Εδώ το μικροσκόπιό μου λέγεται σελίδα
Μεταφέρω το μικρόβιό μου από τα παιδιά σε οικογένειες
Η άποψη κι εγώ από κανονική πορεία σε αντίθετο ρεύμα…
Κι από ήσυχο ανήσυχο πνεύμα…
Κι ανησυχώ για ένα επικίνδυνο θέμα
Με κίνδυνο κι αίμα
Δυνάμωσέ το τέρμα, επιστρέφουμε
Οι στίχοι μας αντίποινο
Χωρίς αντίτιμο…
Κι αυτοί που φταίνε περιμένουνε το κάρμα κάπου στο υποσυνείδητο
Βασανιστή ζώων ή δικαστή αθώων ή βιαστή γυναικών
Η εκδίκηση στα χέρια των ηρώων
Είναι νόμος ανθρώπων
Η πληρωμή και η τιμή των όπλων
Εδώ είναι το σύμπλεγμα δρόμων…
Η πτήση ακυρώθηκε
Ο ένοχος από την ενοχή των ενόχων…
Ενώ πληρώθηκε, πληγώθηκε
Η πληγή αιμορραγεί όπως η γη μετά την έκλειψη
Μετά από κάθε πόλεμο
Αλλάζουμε κατεύθυνση να βρούμε τον επόμενο σκεπτόμενο…
Κι αλλάζουμε διεύθυνση
Από πλανήτη Κρόνο το εκπέμπουμε
Παιδιά για παιδιά…
Ακούνε ό,τι κρύβουμε να βρούνε
Ό,τι δίνουμε να δούνε με τα μάτια που κοιτά η καρδιά