Hatemost:
Και ειμ’ εδώ, με βλέπεις ανεβάζω το crew μου
Το αγαπώ και γράφω, γράφω, το στυλ μου, το ατού μου
Το γνωστό beat, παίζει μες στην πίστα του μυαλού μου
Θα ‘μαι ‘δω, πάντα απέναντι απ’ τα μάτια του εχθρού μου
Στη γύρα για πάντα και σε δουλειά για λίγα φράγκα
Ειμ’ εδώ Ελλάδα, μάχομαι, παίζω, το ζω, ειμ’ εδώ Ομάδα
Είμαι για αλάνια η φωνή, ο αφηγητής τους
Γιατί ζω μέσα στο δρόμο κι αφηγούμαι τη ζωή τους
Η ζωή μας, ο τόπος μας, οι δικοί μου κι εγώ
Ένα χαλί για να πατάω στα μέτρα κι ένα στυλό
Και θα ‘μαι ‘δω...
Ζωντανός πάντα στήριγμα για το σπίτι μου
Και μια αγκαλιά ανοιχτή για τους φίλους και το κορίτσι μου
Εδώ στην κορυφή, εδώ βρίσκονται οι λύκοι μου
Ταγμένος σ’ αυτό, φτύνω μολύβι από τα στήθη μου
Ειμ’ εδώ, για να παίζεις με κανόνες στο παιχνίδι μου
Εδώ θα πεθάνω κι εδώ θα γράφουν για τη μνήμη μου
Κι αυτό το βράδυ, στο τμήμα είμαι, χωμένος κρατητήριο
Κι ειμ’ εδώ, γιατί οι μπάτσοι με θεώρησαν μυστήριο
Αυτοί εκτελούν, ένα έργο, με ασέβεια στο δρόμο
Εγώ φονιάδες τους φώναξα, όταν μου απεύθυναν το λόγο
Δε γλυτώνω, θα ‘μαι ‘δω, συνυπάρχω μαζί τους
Μα δεν εντάσσομαι σ’ αυτούς, είμαι απ’ τη γενιά του μίσους
Εδώ, στο πόστο μου, το πλάνο μας θα βγει
Κάθε ανατολή σημαδεύει μια νέα αρχή
Εδώ, στο χώμα που πατάω
Τα φτερά μου ανοίγω, πετάω
Αγγίζω ουρανό
Οι προσευχές σου, τα μηνύματά σου
Ήρθαν και μ’ αγκαλιάσανε
Έρχομαι να σε βρω
Το σκοτάδι δε με τυφλώνει
Μες στο δρόμο σε ψάχνω, οι λύκοι ουρλιάζουν στο βουνό
Ματωμένες οι παρτιτούρες, μες στο booth
Εσύ κι εγώ, για πάντα θα ‘μαι ‘δω

Pure Form
Ήμουν εκεί, τα λέμε, αν έφυγα τότε ξέχνα το
Ήθελα να με καταλάβεις, σου ‘δωσα ένα τέταρτο
Δεν έχω χρόνο γι’ ανεγκέφαλους εγωιστές
Εγώ φεύγω, δεν επιμένω σε πόρτες κλειστές
Κι ειμ’ εδώ, ενώπιον, ναι, όλου αυτού του κόσμου
Κι είμαι αυτός, είμαι προϊόν του περιβάλλοντός μου
Δεν ξέρω εσύ πως με θες, ξέρω πως να ‘μαι ο εαυτός μου
Είμαι δύσκολος, το ξέρω, μόνο λίγο χρόνο δωσ’ μου
Είσαι εκεί, σε νιώθω μακριά μου, πάει έτσι
Ναι, θα σε φέρω κοντά μου, θα το κάνω να δουλέψει
Αν φύγω, δε θ’ αφήσω πίσω, σημάδι από φόβο
Θα σου αφήσω το τραγούδι μου και το γραπτό μου λόγο
Εδώ, πίσω από μια σκηνή με το επιτελείο μας
Εδώ, ένα βήμα πριν δούνε το μεγαλείο μας
Δίπλα μου όσοι πρέπει, τα φώτα κάτω, σκοτάδι
Δε διακρίνω τα πρόσωπά τους μα ακούω την αγάπη
Κι είμαι εκεί, μαζί σου, ναι, εκεί που είσαι έγκλειστος
Εγώ, θυμίσου, ο μοναδικός φίλος έμπιστος
Σφυρί, στα χέρια σου, είμαι, κράτησέ με λίγο
Θα φτιάξουμε τη βλάβη ή θα γκρεμίσουμε τον τοίχο
Καθαρός αέρας, πάρε ανάσα, ανάσα
Καθαρός αέρας, πάρε ανάσα, ανάσα
Καθαρός αέρας
Μπορεί το τέλος του κόσμου να ‘ρθει πριν το τέλος της μέρας
Hatemost:
Εδώ, στο χώμα που πατάω
Τα φτερά μου ανοίγω, πετάω
Αγγίζω ουρανό
Οι προσευχές σου, τα μηνύματά σου
Ήρθαν και μ’ αγκαλιάσανε
Έρχομαι να σε βρω
Το σκοτάδι δε με τυφλώνει
Μες στο δρόμο σε ψάχνω, οι λύκοι ουρλιάζουν στο βουνό
Ματωμένες οι παρτιτούρες, μες στο booth
Εσύ κι εγώ, για πάντα θα ‘μαι ‘δω