[مقدمه]
آه
گفتم یکمی باهم حرف بزنیم

[قسمت یک]
هنو اونقدی نیستم که زانومو شل نکنه پول
یه لیمیتد ستِ جُردنِ گرون
معکوس بکشم با دوج کف تهرون
با دست بدی رو بیلبورد منو نشون
هنو می‌چربه زور ندیده‌هام بهم
فاصله‌ام تا سی یه سانته
نمی‌خوام دستم جایی دراز شه
ببینم بندِ مسافرای آژانسِ سر پیری، نون خونه‌ام
تپش قلب بگیره زنم از تلفنای بانک هی
پوکه خالیِ پروپرانولا رو طاقچه
یادش نی شأنی تو زیرزمینا داشته
مَرده دیگه پیرمرده این خونه
چیزی ازم نمی‌مونه
یه رپر بازنشته و تتمه‌ی پولش
فحش میدم جوونیمو چون نکرد و می‌تونست
تو اون موقع هم هستی دیگه ها؟
هستی موقع خنسی قرض بدی به ما
گوش میدم تو ماشینای خطی به صدام
چقدر غمگینه شعرام
حتی خودمو می‌بنده به سه کام
سرنوشت منه یا تصمیم نظام
می‌دونی داشی، ترسیده چشام
نیستی که به جام
وقتی موهام داره سفید میشه و حسرت به دلم
از در غصه می‌باره، از پنجره غم
رفقای پاپ‌خونت از صحنه بگن
و پیک بزنن با رپ کردن من
هی بپام از حسابم کم‌کم بکشم
هی من خط شه چِشَم
هی پنچر بشه شهر
دیگه بالا میارم از معنی شأن
سرم و کرد بالا، دستم و زیر سنگ
[همخوان]
یادمه میومد صدای زوزه‌هامون شب
باید می‌دیدم تو دستم پوله، آروم شم
از مدرسه بگیر تا خونه بامون چپ
یکی باز نکرد رو سر ما توی بارون چتر
دیدم آرزوهام نمی‌خونه با بودجه‌ام
یه کوله پُر تراکت پشت پامون زخم
اما یه لحظه نمی دیدی تو چشامون شَک

[قسمت دو]
رویای من رپ بود نه پول
آره رویای من رپ بود
اولویت عشق، شماره آخر پول
یهو یه روز در اومد از رویای ما هم پول
کارا رو فروختیم زندگیمونو چرخوند
شکرت
خدایا شکرت زیاد
نذاشتی غرق شه تو جوب کشتیام
داشت خسته میشد همه‌ی اون اشتیاق
سخته وقتی میگی از بلند
پروازیات و گیر نون شبی
همه فکر می‌کنن یه چیزی زدی
سخته چند سال نبینن دستت کیسه خرید
سخته وقتی تو نگاه دورت
حس می‌کنی یه دیدی نتونستی و
سخته وقتی زیر قسطی و
یارو بهت میگه بخند، بگیره سلفی و
سخته وقتی شعر می‌نویسی
نامه بهت بدن بری دادسرا
با وثیقه‌ی همون رفیقات درای که
بهت می‌گفتن این کار نمیشه نون و آب برات
سخت‌تر اَ همه اینه حتی تو بهم بگی
پول و دیدی شلوارت چندتا شد
نگاه رفتار و حرفات و
حق با تو
[پایانی]
شایع
اصلی