[Verse 1]
Düş kin gibi sözden
Kaybolup özden
Rüzgar harlar yaraları közden
Çaldım mevsimi güzden
O yüzden süzmem acıları şerden
Taş kaynar tenceremde
Kan damlar gözlerimden
İdam bekler beden mahzenimde
Mezarlıktı mazi ben çıkmazların içinde
Kıvrılırdı kin içimde gün batımından
Hevesler infazda
Kırıntı kalmadı umuttan
Karardı benlik kör duygulardan
Dumandı gardiyanı küllüğün
Hayallerimse müebbet
Acıdır haddimden çok gördüğüm
İnsan imsak hatırladıkça üzüldüğüm

[Nakarat 2]
Yürüdüm ateşe bile bile bile bile bile
Üşürüm nere dönsem 4 duvar her yer yine yine

[Nakarat 1]
Başımda bin türlü belalar var
Yar kalbimi yoklar bu vedalar
Çekerler beni dar mahpusa
İterler sırtımdan kapanır parmaklıklar

Başımda bin türlü belalar var
Yar kalbimi yoklar bu vedalar
Çekerler beni dar mahpusa
İterler sırtımdan kapanır parmaklıklar

[Verse 2]
Çaldılar umutları
Yüzden gülücük göklerden uçurtmayı
Öğrendim somurtmayı
Kendimle de konuşmayı
Yamaladım her yanımı
Kustum feryadımı sızdım
Yıldım yaşamaktan kurudum
Dökülürken saç yazdım karışırken geceye sabahım
Kovaladılar düşündüm diye
Yaktım gençliğimi
Sarktım düş damından 7 kat dibe
İzmaritim sığmıyor küllüğüme
Ödünç ver dünleri bir günlüğüne
Sileyim anamın göz yaşını
Sonrası ister vur
Yık taburemi as başımı

[Nakarat 2]
Yürüdüm ateşe bile bile bile bile bile
Üşürüm nere dönsem 4 duvar her yer yine yine

[Nakarat 1]
Başımda bin türlü belalar var
Yar kalbimi yoklar bu vedalar
Çekerler beni dar mahpusa
İterler sırtımdan kapanır parmaklıklar

Başımda bin türlü belalar var
Yar kalbimi yoklar bu vedalar
Çekerler beni dar mahpusa
İterler sırtımdan kapanır parmaklıklar