["Seneca’nın Mezarına Yolculuk" için şarkı sözleri]

[Bölüm 1]
Yorulmuş binlerce ağzından kalaylar
Kurallar, hayaller fışkıran insanlara bak
Cennetten kovulmuş, kendinden kovulmuş
Cehennemi her gece yakmış şu insanlara bak

Kalbini; yılanın, baykuşun, akrebin yediği
Şu nefes alan insanlara bak
Ruhunda bir şeyin sürekli sürekli
Eksik olduğunu bilen insanlara bak

Ölmek için her sabah uyanan şu insanlara bak
İnsanı insandan tiksindiren insana bak
Kendini kendinden soğutan
Yaşayan bok torbasına bak

[Bölüm 2]
Muhatabım ölüm oldu muhakkak
Duaların tellerini bağla
Uyumak gibi zor yaşamak, tekil olarak
Kaybolan her şeyi kendinde aramak

Katlar hüznümü bine ve dimağ
Yakalar cehennemi tabi darı beka da
İçimde besledim solgun yüzünü
Şimdi bakmak, bakmak
Hayat: felaket; kalan gidenden ibaret
Yanan zehir zakkumla beraber
Solucan hâmimle deva bul
Feragat sevabım dünyaya bedeldir

Özgürlük elimden kayarken
Yukardan ateşler ebabil devam et
Cinlerle ikamet, Senecanın mezarına tebdil-i kıyafet
Ölüme yakın mıyım bak

[Çıkış & Skit]
Madem ki ölümün önüne geçilemez, ne zaman gelirse gelsin. Sokrates'e "otuz zalimler seni ölüme mahkum ettiler,"
Denildiği zaman, "tabiat da onları" demiş
Bütün dertlerin bittiği yere gideceğiz diye dertlenmek ne budalalık. Nasıl doğuşumuz bizim için her şeyin doğuşu olduysa, ölümümüz de her şeyin ölümü olacaktır