Kanove
La divina commedia
[Skit]
Üçüncüsü ikisinden eşit kaynaklanan bir ateşti...

[Verse 1]
Suya gazeller akşam bitmemiş gibi
İçince büyücünün duası kandan anlıyor teni
Henteye vardığımda söylemişti burası aynı yer dünyayla
İnsanın cezasının affı yok
Sonuçta nafileydi düşler siyah türküler düşer
Hangi belanın sesiyim gölgeler peşimde
Ruhu beyaza kirleten nankör sabahı gizler
Hayaletler yağmurunu bir şemsiyeyle
İzledikçe izler, onlar istedikçe ister
Güzel Dante yazar beni karanlıkta şimşеk sevgilim
Gözyaşımsa düştü şimdi İbrahim'in baltasına
Ölümün şarkısını bağıra bağıra söyle sevgilim

[Verse 2]
Kеndimden nefret etmenin de kendi nedeniyim
Tam önündeyim cehennemin kapı duvar
Tanrıya dönmeliyim
Zeminlerimi kadere bağlı bir palavradan sıyrıltıp izleyendim evleri
Nasıl mı dünya derse bir yabancı böyle söyle:
"Yaşamak için öldüğün bir yer sade bilmeceler kaynatır"
Erzemi karanlıkta bunaltır
Şeytanın krallığını hayal ettin öylece
Özgürlük tanrının tecellisiyse:
İnsansa zindana bağlı kalmaların efendisiydi
Bir şarkı paylaşırdı leydiler yakarken derimin rengini
Boğulduğumu düşündüğümde aklıma gelmelisin
[Skit]
Sözcükler öyle yetersiz, öyle güçsüz ki
Gördüklerimi söylemeye
Aklımda kalanlar ise neredeyse hiç
Gördüklerime göre
Ey, sonsuz ışık!
Yalnızca kendinde varsın;
Kendini yalnızca sen tanırsın