[Skit]
Sahip olanın veya olunanın olduğu değil ikisinin de teslim olduğu aşka olsun; övgü
Bize cehennemi yaratma gücümüz olduğunu gösteren kabusa olsun; övgü

[1. Bölüm]
"beni unutmak için çağlayan şu yankı
Kaybın her sözünde sızlıyor, hiç kalmıyor yabancı
İstediğimiz aynı belki kim bilir
Düşerse toplamak istemem, zaman çürümüş meyvedir
Ben irkilirsem hasretim yanar, azâdeler
Gözümden düşen yaşla canlı umut, sonrası nazarlar
Ve sağanak, şu azap, yıkıntı kaygısı
Ânın boşluğuna mı damgalı neşvenin reddiyesi?
Yoksa kişi mi ister kendi yükünde ezilmek?
Anlatılamayan ne varsa sesinin delirtisine süzülmеk?
Niçin düşlerim eziyet? niçin insandan istifadеm hezimet?
Ve niçin mücazatım hep niçin demekti?
Sual bitmiyor demek ki
Şölen başladığında yorgunum
Bir kaç yarayı kapatmakla meşgulüm, şu etme dur yaşında
Bahçede kimse yoktu benimle kanayan tek bir Gül dışında...


[Nakarat]
Kızgınım sana, güçsüzüm de
Tükenmekle varım sen tüketmekle
İstediğini al fakat bir elvedayı çok görme
İçimde saklı anılar öyle silemem kolay

[2. Bölüm]
Yürüyor karanlıkta, yürüyor taklamakanda
Yanında aşk ve keder adında iki evladı
Görünmemek için çırpınıyorum adeta
Saklanacak ne bir ağaç ne bir tümsek
Bir hançer gibi kesiyor gözlerimi
Dağılıyor tozu adımların
Şimdi ay ve yıldızlar bile korkularımdan söndüler
İşte bu zifir yansımadır bir tuhaf teneffüs
Bir tuhaf bedeni anlamak için boşluğa sitemkâr teşebbüs
Kalbim sancır çatlayana kadar
Sancır, çiğnenip tükürülen bir şey kadar basitleşir
Kanatlarındaki yazgı benden içredir
Ki zaten inancım hep ayaklar altındadır
Ve ol yüzü yalnızlık; elleri kaygı, elleri özlem olan
Ol en nefretle fışkıranı düşüncelerin
Korkuyorum yaklaştığında ama biliyorum durmayacak da
Bitmesini istediğim şeyin daha az acıtır olduğunu hissediyorum bana baktığında
Nefesler yakın, yakın daha da
Konuş dedi ölüm; konuştum

[Nakarat]
Kızgınım sana, güçsüzüm de
Tükenmekle varım sen tüketmekle
İstediğini al fakat bir elvedayı çok görme
İçimde saklı anılar öyle silemem kolay