[Verse 1: Kanove]
Bi' cümle bahşet bana ağzını aç peder
Gerçeğin yolcusuyum yolumu göster peder
Seksen milyonun dehlizindeyken etrafım kederden bağışlanış belki ağlıyorsun ne neden?
Bu balıklar bu mavilikler bu karara gökyüzünde fanilikse uzakta anımsadığım dağ evinde
Kulağımda çınlayan selameti ile ay gece ve birden sandal sallanır tezat mesafe

Ne kadar acıtıyorsa bilmek o kadar bilmek istedim
Nerdе ne yapar neden duyulmaz sеnin gibi bilmek istedim
Dilimi yaratanın dilimi yok yani tenimi çıldıran gazallı safi senden mi bilmek isterim (neredesin neredesin neredesin)
Bu gece beni şaşırt ve nolur duy sesimi işte gün doğuyor biraz yatarsam belki unuturum bilinmeyeni
Kalkmamak tek dileğim

[Nakarat]
Bu eller, benim ellerim cennetten kovuldular
Kan kusan geceye nehir nehir
Bu eller, benim ellerim cennetten kovuldular
Kan kusan geceye nehir nehir
Bu eller, benim ellerim cennetten kovuldular
Kan kusan geceye nehir nehir

[Verse 2: Armando]
Neredesin? bana cevaplar borçlusun üstelik
Bir ömür kadar sürmesin istedim
Neden sustun anlat, anlat olanların izahı nedir
Dilini bilmem anlat yine de dinlerim
Ah, düştüm gözümden sevdiklerimi yanıma aldım
Nefretim bana düşledim işledim sana yemyeşil bahar
Bir kez olsun konuş benle neredesin baba
Sen hep sustun, bense dinledim

Sana dikenli yollar dedim mesafe hiç tekin değil
Elimi kolumu bağladım yine de yürüdüm sonunu bilmeden, dikenler, yalanlar battı tenime küsmedim zamana
Üstelik vedalar tanıdık halde, hepsi senin yüzünden hepsi senin yüzünden
Duydum kulaktan dolma tanrı yukarıdan gülümsermiş kula
Bir çift kelam et bana şu fani bünyeme çökmeden kara

[Nakarat]
Bu eller, benim ellerim cennetten kovuldular
Kan kusan geceye nehir nehir
Bu eller, benim ellerim cennetten kovuldular
Bu eller, bu eller
Bu eller, benim ellerim cennetten kovuldular
Kan kusan geceye nehir nehir