Verse 1
Uyandığım uyku çok eski değil
Ama ikincisi yok. sana ağlamak eşsiz
Tıpkı kumla dolu bir çuvaldın delik deşik
Zaman akıyor gözeneklerinden oluk oluk
Heyhat yatağından kabusuna kısa bir düşüş
Sadece bir anlığına göründüm gülünç
Ben burada yeniyim, henüz sıkılmış mermi
Yalnız anne karnında ve evinde yerli
Var var var! bahane çok çok çok!
Beni silkelesen mazeret çıkar
Başka türlü zor zor zor...
Şans şans şans, üzerimde yok yok yok!
Maske düşer yalanlar çıkar
Başka türlü zor zor zor...
Artık bağışlanmaz bomboş geçen eşsiz vakitler
Batar üzerinde yürüdüğüm sessiz gemiler
Bunlar hızlı varılmış sonuçlar ve son yeminler
Dışarı çık, nefes al, eh idare eder!

Hook
Bunlar senin kumların
Dağıt bunları, savur rüzgara
Her şey yalanlar beni
Bahanem hazır, avuntum değil
Bunlar senin kumların
Dağıt bunları, bahanem hazır
Verse 2
Çocukluk bitti, saçlarımdan gitti o tarak
Altından girdim, üstünden çıktım gibi yaşamak
Buraya yalnızca sesimi bırakmak
Sayın, kaç dönülmez akşamın baş aşağısındayım
Bu mantığı değirmende ağartmadım
Cebimden başka metafor çıkartmadım
Bu dünya hiçbir zaman umrumda olmadı
Hiç heyecansız turnuvasına katılmadım
Under the bam, under the boo
Under the bamboo tree...
Istesem çoktan ölürdüm, perdeyi yırtar açardım
Gerçeği çıplak görürdüm, elma bahçesi gibi
Hey kitaba istediğim yerden başlıyorum
Ölmeye hazırım, olaya damlıyorum
Ne istediğimi bildiğimi sanmıyorum
Geçmişte altın çağ, takılı kalmıyorum
Sıkıldım bu okuldan
Dinledim bu dersleri...
Ne baştan ne sondan
Varoluştan serseri!