[Verse 1]
Οι πρώτοι που θα σε ρίξουν
Φίλοι που θα είναι μαζί σου
Είπαν ότι θα πεθάνουν για σένα μα δεν θα το κάνει κανείς τους
Κρίνεις γιατί δεν έχεις αγαπήσει
Ίσος να μοιάζει με εμάς ο Θεός
Γεύση πικρή κ με βλέμμα στη δύση
Η νύχτα μέσα μου ψάχνει το φώς
Μέσα μου καίω
Ο κάθε πόνος είναι ανεκτός
Γι'αυτό ακόμα αναπνέω
Μυαλό ακραίο,κάθε μου ραπ κορυφαίο
Αντιγράφουν αλλιώς αυτά που λέω
Σκιά που σκεπάζει τον ήλιο κ άσε να ξέρω εγώ τι αξίζω
Βγαίνει ζωή τελικά από το γκρίζο
Πες μου τις θες κ θα στο κανονίσω
Σπασμένες γραμμές πάνω στο πρόσωπο μου
Γύρω μου ξένοι ζουν απ'το όνειρο μου
Το να βαδίζεις με εμάς
Σημαίνει πίστη σε εμάς
Οικογένεια που δε πουλάς
Η συντέλεια μετά από εμάς
Όσα ποτέ μας δεν είπαμε όταν θα σπασει η σιωπή μου θα ντρέπεσαι να με κοιτάς

[Chorus]
Κάθομαι σε ματωμένο θρόνο πάνω στην σελήνη
Όταν βλέπω την μητέρα να γελά νιώθω γαλήνη
Κάθομαι σε ματωμένο θρόνο πάνω στην σελήνη
Όταν βλέπω την μητέρα να γελά νιώθω γαλήνη

[Verse 2]
Άνθρωποι μιλάνε για αγάπη
Χάνεται Σάββατο βράδυ
Γίνε φως μες το σκοτάδι
Ανεξίτηλο σημάδι
Ψάξε πίσω από τις λέξεις
Που φοβάσαι να μου πεις
Ψάξε λίγο στην καρδιά σου
Κ'ισως τότε να με βρεις
Μέσα σου υπάρχω όσο κανείς
Μέσα μου κενό ώσπου να φανείς
Κλείνω τα μάτια μου κ αφήνω το μυαλό μου να εκραγεί
Φίλους καλούς έχω χάσει
Κάποιοι είναι φυλακή
Με άλλους τα λέμε ακομα
Και μεγαλώνουμε ακόμα μαζί, yah
Κάθε μέρα ζούμε και πεθαίνουμε
Κάθε μέρα αληθινοί θα μένουνε
Κάθε μέρα γελάμε-ποναμε
Πολεμαμε για όσα αγαπάμε
Τα λεφτά δεν με άλλαξαν
Χορεύω στην σιωπή σου
Τ' όνομά μου ξέχασαν
Όπως εγώ την φωνή σου

[Chorus]
Κάθομαι σε ματωμένο θρόνο πάνω στην σελήνη
Όταν βλέπω την μητέρα να γελά νιώθω γαλήνη
Κάθομαι σε ματωμένο θρόνο πάνω στην σελήνη
Όταν βλέπω την μητέρα να γελά νιώθω γαλήνη