[ورس ۱: جی دال]
پایدار
یادمه نبودن دور و ورم (نبودن)
چیزایی رو که الآن میبینی (الآن میبینی)
یادمه میگفتم، «حقیقته» (حقیقته)
بهم میگفتن، «تو سراب میبینی» (سرابه)
شب هم شده بودش قفل و میله
میتونی بپری تو با ویزا
شهرت با پوزخند میگفتش اسکلی بهم
منم صدا میزدمش، «مونا لیزا»
زدیم و پروندیم کنتورا رو
گاز دادیم سوزوندیم موتورا رو
پی رویاهام و چشام جلو پام و
نه، ندیدم دیوار جلو راهم و (ندیدم)
داشی

[ورس ۲: عرفان]
آه
کاش میشد بگم روح اهرمنی
تو وجودِ من و قلبِ منی
ولی بار اومدم توی شهر عجیب
تو دلِ ایران و بعد غرب وحشی
بهم گفتن خواسته هام سهم من نیست
و هیچ گوشی شنوا به حرفِ حق نیست
خواستم بم بگن که حد من چیست
ولی نداره هدفم حدی نه نیست
شکافتم خودم و اَ رگ و از بیخ
ریختم تو شعرام از زهر و سمی
انعکاس هر درس و هر درک و فهمی
حالا تا ابد باهامه هرکی فهمید
[هم خوان: نونا و عرفان، جی دال و عرفان]
میشناسمش (میشناسمش)
میشناسمش
انگار راهمو، آه
انگار قبلا یه جایی دیدمش
قبلا دیدمش جایی
میشکافمش، آه، ررررر، میشکافمش
رساله رسید
هی سالا رو
ابدی (بیت دارا، دارا، دارا...)
ابدی مثل همیشگی
آیت الترپ

[ورس ۳: جی دال]
نقد بده باز، چش و صحنه به ماست (هوو)
چپ بره راست بازی بسته به ماست (هه)
شانس ما نیستش بسته به تاس (بسته به تاس)
اومده اینجا تو عرصه بتازه
قرار نیست حتی محض خنده ببازه
نمیده مغزه اجازه (نمیده)
نمیره قلبه اجاره (نمیره)
جیغ میکشن برا ما، هی
زیر دست میاد قرارداد، هی
بدلمون و میگن چون بیکارن
من پیش میاد برام کار، هی
تو هم چاه بکَن برام باز
یا خواستی کف بزن برا ما، هی
بیت و جر میده الان دارا
تیم من یکه همون گارده (هووووو)
[ورس ۴: عرفان]
انگار برگشت ورقه باز
امضامم ده ساله زیر سنده داش
توسعه پایدار یه جور سند خاص
قبیله رو ساخته عرفان با کلمه هاش
نشو درگیر بهونه، درگیر زمونه
عرف درگیر تغییر درونه
هرچی تو قلبته مسیره همونه
بالا بری پایین بیای تفسیرش همونه
شیرین میشه طعم تلخی زبونت
پر نور میشه تصویر شبونه
داستانا بلوف یا تعزیه نبوده
تلف راهی نشو که تاثیرش نمونه