WILLOW

Queren veleno, queren veleno
Solo me piden veleno...
E eu que sempre fun máis de Lenin que de Lenon

Viñen sen frenos, viñen sen frenos
Queda a ver como me elevo
Antes da morte chamoume Fidel
Que estaba buscando un relevo

Quédate a velo, quédate solo
Se queres vólvete tolo
Que aghora imos a por todas
A quedarnos con todo

E logo dirán: Non é modo...
Suplicarán: ¡Máis amodo!
¡Pero non vai haber deus que poida pararme se me descontrolo!

E como colofón me inmolo ó son desta canción
¡Qué tolo estaba este cabrón!
Pero non foi suficiente
Colléndoo todo de frente
Cun pé no norte, e outro onde me queiran, si, onde me escoiten
Sácolle a tapa a imaxinación
Sálenme cousas moi raras
Póñolle vendas a inspiración
Pero a hemorraxia non para
Non hai corazón, non queda razón
Non vexo lume nas miradas
Asique veña Poseidón que suba as mareas que volto pra cama

Eu ca face descadrada
E ti ca vista perdida
Pero a distancia non mata un amor que está loitando pola vida
Pola comida, por mantela chama prendida
É como estarse afoghando e no último intre atopala saída

GANJACK

É como estarse afoghando e no último intre atopala saída (x3)

Perden terreno, perden terreno
Solo fan perder terreno...
Ando ó seu carón e non deixan de darlle ao remo
Queren que pinchemos
No chan esvaremos
Pensan que nos rendiremos
¡Non poden con nós 4 ghatos e 3 coellos!
Van partilo cuello, con tanto ver meio...
Contactos en color vermello
Son tantos que ven solo o mellor
Que vou morrer solo é todo o que creo

AAAAAAAAAAAAAAHHHH

Non creo que nadie nos afoghé
GHZ sempre estivo a flote
Nos invaden cinzas color morte
Neste inferno ninguén tivo sorte

Isto todo non o olvida o norte
Lume e fume marcaron un corte
Non contamos con ningún soporte
¡Sempre fumos unha terra forte!

Todo verde e aghora marrón
Este mes os reies seica truxeron carbón
Dicen: non merecedes ser libres de prisión
¡Sempre fustes débiles en alma e corazón!

Todo verde e aghora marrón
Este mes os reies seica truxeron carbón
Dicen: non merecedes ser libres de prisión
¡Sempre fustes débiles en alma e corazón!

HUGO GUEZETA

Viñeron con contos, linghua de serpe
Tratáronnos coma tontos, ao ver que
Colaran as súas mentiras tantas idioteces
¡Máis a miña xente non esquece!

Toda esa merda, ese palabrerío barato
Fan que te perdas, ocultan verdade con tal de asinár(e)-lo trato
Non queremos enchelo, queremos tirar ó pra-to
Queremos mudar este xogo, e non pasa lo ra-to

Non asinar o contrato, non votar polos sempre
Non te me veñas abaixo, erghe tira para o frente
Faino pola túa “trouppe”, faino pola túa xente
Queren roubar o futuro... ¡Hai que luitar no presente!

A contra corrente, somos catro tolos
Ca-café para ninguén se non hai café para todos
Danos ighual a forma, danos ighual o modo
Se non deixalo espazo, imos sacalo co-co-co-co

Cóbado, fora ho! que Pontakas devora tó(do)
¿Quén hostia para avalancha e enganchan un tema dos teus e mellorano?
Aghora no ¿Cómo que non? ¡Non te deixamos parón!
Non foi por Escobar pero ao rimar papei no patrón

Mira ti cacho “flyers”, menudo jeto matón
En cinco anacos e meio, xa temos para cartón
Aaaaaa, aquí non vale punteirón, se non sighelas normas
Pois levamos o balón, non hai para calefacción
Facemos a fogueira prendendo a Consitución ¡¡BOOM!!