[Verse 1]
Daar sta je dan, bij de crematie van je pa
Na al die tijd van vluchten, sta je stil en denk je na
Dit is nooit meer vla
Nooit meer vla voor de tv
Nooit meer samen
Nooit meer samen kijken naar DWDD
Nooit meer dansen in het huis
En nooit meer klappen met een vuist
Misschien was het niet juist
Maar ik mis ons, en ik mis thuis

[Verse 2]
Daar sta je dan, bij de crematie van je ma
Allemaal huilende gezichten, maar dat vond ik best normaal
En ze was zo'n lieve vrouw
Nog zoveel dat ik zeggen wou
Van het spijt me, en sorry
Maar mijn hart die is nu koud
Voor jou bewaar ik mijn geduld
In een kistje, onder me bed
Maar wat is een pretpark?
Een pretpark zonder pret?
Florida 2009, daar, daar kwam ik mezelf tegen
Maar heb een steen verlegd in de rivier
En dat ondanks alle regen