Ece Mumay
Bu Nasıl Bir Hikaye
Gözlerinden
Okudum hüznünü ben
Bir akıl ver sevgilim
Yalnız kaldım ben
Yandı içim çok uzaklarda ben
Uyan uyan gidiyoruz ağlama

Ellerin çok üşüyor belli
Kıyamam ben sana al ellerimi
Dayan ne olur bakma başka gözlere
Şafak söktü geliyorum bekle

Bu nasıl bir hikaye?
Kaderimizde yazan
Eğilmesin, başın
Bu yağmur altında
Tez vakit ordayım
Sil o akan gözyaşlarını
Benim kalbim bir tek senin
Olmaz asla başkasının