Yapraklarını döktün sonbahar gelmeden
Esen meltemi hiç bu kadar soğuk hissetmedim
Her gün uzaklaştın, görünmedin, sen niye kendin değildin?
Son bir kez olsun sonbaharı görmeliydin...

Sensiz burada güneş doğmaz
Sonunda bir eşin bulunmaz
Şimdi evinde taşlar olamaz
Ama üzgünüm pes ettik
İşte şimdi sıra bizde



Çığlıklarını duymadık, biz kendimizi kandırdık
Yolun sonunu hiç sormadık sonunda biz birlikte yandık

Gökyüzü karardı... dağlar yandı...
Denizler doldu... çiçekler soldu...
Tabiat sustu...
Zaman doldu!