I’m a boss, you’re a worker

[Куплет 1]
Ты кажаш, што жанчыны залежаць ад мужчын
У маёй галаве адно пытаньне: дзе мазгі згубіў?
Мой мілы, калі ласка, адкрый свае вочы
У твае дваццаць пяць табе маці жадае «добрай ночы»
Гадзіну за гадзінай ты сядзіш у інстаграме
Мае фота разглядаеш у бацькавай піжаме
Я не заходжу ў дырэкт і нічога не чытаю
Тое, што ты пішаш мне — усё ў сьмецьце адлятае
Мяне ведаюць у «bistro», у «de Paris» запрашаюць
А цябе твае сябры толькі па флэтам цягаюць
Твая ежа — гэта бургер, мая ежа — фуа-гра
Каму зараз «смачна есьці»? Пытаньняў няма

[Прыпеў]
Жанчына-мара, жанчына-бос
Сёньня попыт зноў на мяне ўзрос
Жанчына-мара, жанчына-бос
Зьмірыся, ты не адолееш гэты крос

[Куплет 1]
За новай сумкай гучы я бізнэсам лячу ў Маскву
Зьніжкі не цікавяць, даляры я не берагу
Дарэчы, мой разьмер ХS і айфон таксама
Калі я ў зале раблю прэс, цябе чакае справа
Ты кожны дзень на працы, але жыцьцё ў крэдыт
Табе не дапаможа нават бізнэс-саміт
Фальксваген пола — твая столь, іпатэка — дах
Сцэнар твайго жыцьця — гэта звычайны шлях
Няма ідэй, што зараз сказаць?
Не хвалюйся, будзе час у камэнтарах напісаць
Што я ўсяго толькі сыліконавая лялька..
Паглядзі, у цябе ад поту ўжо мокрая майка
[Прыпеў]
Жанчына-мара, жанчына-бос
Сёньня попыт зноў на мяне ўзрос
Жанчына-мара, жанчына-бос
Змірыся, ты не адолееш гэты крос