Kalbim saksıda bir çiçek, yapraklarını tek tek kırdın
Sarardıkça koparıp atıyorum ki nefesimden çalmasın
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen tutar mı?
Kalbim saksıda bir çiçek, gölgenden güneşe hasret
Çiçeklenmiyor böyle olunca, yeşilinde hâlâ umut var, ama
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen tutar mı?
Biliyorum, bütün yolların sonunda evim
Koridorların sonunda yerim
Herkese her şey sorulduktan sonraki durağın benim
İlk tercihin değil son kapın belki
Ama diğerlerinden farklı değilim
Sevdiğim her yerin sevilmiş olmanın gücüyle saplanıyor
Döküldükçe yeni yapraklarıyla
Yemyeşil yeni yapraklarıyla
Çiçek yaşamaya devam ediyor
Çiçek galiba pek unutmuyor
Ve ben unutmak isterdim ama
Çiçek galiba pek unutmuyor
Çiçek galiba pek unutmuyor
Çiçek galiba pek unutmuyor
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen
Benden kırdığın yaprağı başkasının bedenine eksen tutar mı?