Bir gülüşün var; insan güzellikleri hatırlаr
Bаktığın yere ayrı, bаstığın yere аyrı hayran
İki çizgi var; insan güldüğünü hatırlar
Ve bak nasıl durdu her şeyi yıkan rüzgar

Bir bakışın var; insan şarkıları hatırlar
Yürürken adımları hayatın ritminden çıkar
Bir sözün yeter; bak nasıl düştü tüm gözler
Ve bak nasıl saklar kararsız elleri cepler

Bir yer yatağında çocuğuz bir anda, omzun evim benim
Duvara değer ışık, uyanmadık hala, göğsüm evin senin