Emre Nalbantoğlu
Acayip gidesim vardı
Yanağımı yüzüne yapıştırıp
Onu kendime karıştırıp
Derdimi tezgaha saçıştırıp
Milleti bunlara alıştırıp
Alayını, yalanını
Kuponunu, kitabını
Yasaları, tasaları
Sattım
Geride kalanlar olmasa
Benimde aklım kalmasa
Kimseler kafaya takmasa
Peşimden atıp da tutmasa
Arkama, önüme
Hiç bakmadan yönüme
Acayip gidesim
Vardı
Benim bu öfkem dinmeden
Sırtımdan bu yük inmeden
Söylemiştim de dilim dönmeden
Akıl şu eşekten inmeden
Yorgan için pireleri
Geceleri, gemileri
Sigaramı, devreleri
Yaktım
Dinledim halini anladım
Bağlamam oralara ağladı
Kimse de hakkını vermedi
O yine de hepsini eğledi
Söyledim, dinlemedin
Sarıldım, anlamadın
Üzüldüm ağlamadım
Sustum