Emre Nalbantoğlu
Acayip gidesim vardı
Yanağımı yüzüne yapıştırıp
Onu kendime karıştırıp
Derdimi tezgaha saçıştırıp
Milleti bunlara alıştırıp

Alayını, yalanını
Kuponunu, kitabını
Yasaları, tasaları
Sattım

Geride kalanlar olmasa
Benimde aklım kalmasa
Kimseler kafaya takmasa
Peşimden atıp da tutmasa

Arkama, önüme
Hiç bakmadan yönüme
Acayip gidesim
Vardı

Benim bu öfkem dinmeden
Sırtımdan bu yük inmeden
Söylemiştim de dilim dönmeden
Akıl şu eşekten inmeden

Yorgan için pireleri
Geceleri, gemileri
Sigaramı, devreleri
Yaktım
Dinledim halini anladım
Bağlamam oralara ağladı
Kimse de hakkını vermedi
O yine de hepsini eğledi

Söyledim, dinlemedin
Sarıldım, anlamadın
Üzüldüm ağlamadım
Sustum