Πρώτη Δημοτικού γνωριστήκαμε
Οι γονείς μας ψηφίζαν ανάποδα
Άλλο πίστευα εγώ για τον κόσμο
Άλλος κόσμος ξυπνούσε στο σπίτι σου
Φεύγαμε απ’ το σχολείο τ’ απόγευμα
Και χωνόμασταν σε άλλου είδους αίθουσες
Μ’ άρεσε ο κωμικός που σωριάζεται
Σου άρεσαν τα διαστημόπλοια

Κάθε βράδυ κοιτούσαμε από άλλη τηλεόραση
Το ίδιο αυτοκίνητο
Που μιλούσε μ’ ανθρώπου φωνή
Και πετούσε πάνω απ’ τα οδοφράγματα

Πρώτη του Γυμνασίου χαθήκαμε
Σ’ άλλο υπόγειο ο καθένας τον παίζαμε
Τα κορίτσια ήταν φύλλα χαρτιού
Καλαμιές και σεντόνια της θείας μας
Φεύγαμε απ’ το σχολείο τ’ απόγευμα
Και χωνόμασταν στα μπλιμπλικάδικα
Ήμουν τρίτος στο Donkey Kong
Ήσουν πρώτος στο Space Invaders

Κάθε βράδυ ακούγαμε από άλλο γουόκμαν
Τον ίδιο το δαίμονα
Να γρυλίζει ολομόναχος σκισμένες σελίδες
Από την Αποκάλυψη
Ξανασμίξαμε στην πενταήμερη
Μεθυσμένοι στου νησιού το σκυλάδικο
Ένας δάσκαλος έσπαζε πιάτα
Στα πόδια της αιώνιας νύμφης
Μου μιλούσες για ταινίες που θα γύριζες
Σου μιλούσα για βιβλία που θα ’γραφα
Κάποιος δίπλα μας έλεγε «είμαι στα χάϊ μου»
Και μετά σωριαζόταν

Κάθε βράδυ κοιτούσαμε από άλλη τηλεόραση
Τον ίδιο τον πύραυλο
Σαν φαλλό στης Βαγδάτης τον κόλπο να μπαίνει
Και ν’ ανοίγει το αύριο

Σε ξανάδα προχτές σε μια βάφτιση
Γύρω γύρω μαμάδες μπουσούλαγαν
Ήσουν άλλος, μιλούσες
Σα να ζητάς πνευματικά δικαιώματα
Είπαμε δυο-τρεις λέξεις για κόμματα
Είπαμε δυο-τρεις λέξεις για τράπεζες
Στο προαύλιο έβρεχε λίγο
Τα κουφέτα είχαν γεύση παράξενη

Και το βράδυ κοιτάξαμε από άλλη τηλεόραση
Το παλιό αυτοκίνητο
Να μιλάει μ’ ανθρώπου φωνή
Και να φεύγει πάνω απ’ τα οδοφράγματα