Asia
Mohikanin
[Zwrotka 1: Azja]
Czuję się źle
I na dzisiaj mnie przeraża myśl, że będzie nowy dzień
Nie ma mnie, nie ma sensu, zginął gdzieś
Sobie nie wyobrażam tego bym mógł go jeszcze mieć
Nie przemawia do mnie trend na fejm
Niewidzialny w do p do l
Trwa przeprawa przez ten zgiełk na brzeg
A ty nadal tak jak chcesz to świeć
Wiem, jest ciężko żyć lekko
Zaburzona osobowość z tłumioną agresją
Ta egoistyczna bezczelność
W bani rozpierdol, wiecznie wszystko jedno
Nie chcesz iść ze mną
Przyszłość to niepewność ze zwolnioną zawleczką
Wmówiono nam pęd po pozycję społeczną
Stłumiono w nas chęć by poznać swe jestestwo
Ja, idę przez dno wgłąb wciąż
Non stop, problemy rosną pod nieboskłon
Chcąc wciąż ciągnąć los za nos beztrosko
Emocjom za mocno, zawierzamy i stad to wszystko
Samotność to mit bo
Takich jak ja, jak ty tu jest milion
Żyć to czuć puls i snuć plamy
I co i rusz, szukać dowodów wiary
A my upadamy, mamy ponoć takie prawo
W stany te wpadamy, znamy jak smakuje słabość
Wstajesz rano dzień ubierasz w obowiązki
I nie ma nic nim przestaniesz wątpić
My, pokolenie X, trwa pościg
1200 w łapę, żyj i pościj
Poślij, kilka bluzgów na system
I się nie staraj bo wychodzi jak zwykle

[Refren: Asia & Azja]
Ostatni Mohikanin, zostaw mnie tu i zamilcz
Nie patrzymy co za nami, zanim zapomnimy co jest między nami
Ostatni Mohikanin, zostaw mnie tu i zamilcz
Nie patrzymy co za nami, zanim zapomnimy co jest między nami
Ostatni Mohikanin, zostaw mnie tu i zamilcz
Nie patrzymy co za nami, zanim zapomnimy co jest między nami
Ostatni Mohikanin, zostaw mnie tu i zamilcz
Nie patrzymy co za nami, zanim zapomnimy co jest między nami

[Bridge: Azja & Asia]
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - znów
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - słabnie puls
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - znów
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - lecę w dół
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - znów
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - słabnie puls
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - znów
Nie ma, nie ma mnie już, nie ma, nie mnie tu - lecę w dół
Choć grunt jest grząski ciągle, ja ciągle ostrzę ostrze
Choć grunt jest grząski ciągle, ja ciągle ostrzę ostrze
Choć grunt jest grząski ciągle, ja ciągle ostrzę ostrze
Choć grunt jest grząski ciągle, ja ciągle ostrzę ostrze