[Verse 1]
Bir fikir gelir sen de kapılırsın döngüsüyle
Bir sinir geçer gözünden engel olan aile ve
Çalışsan da adam olmazsın babanın gözlerinde
Övgüden uzak kalırsın görgüsüyle ters düşerse

Ömür böyle geçmez artık bıçak göğsümde
Örmeseydi ağı kader uğraşmazdım törpüsüyle
Sokaktadır asıl yaşam geçenleri hor görme
İki gözün görmediğini onlar görür kör gözüyle

Kalk gel bu meydanlar farksız bir mahşerden
Kan ter içindesin düzel bu verse senin kahven
Bir zaten demekle bile biter vakit bazen
Bir mahzen bu hayat çıkmayı becerirsin şahsen sen

Haznenden çıkmaz bazen sakat kalır ifaden
Bir bahanen yok ellerinde başındasın halen
İraden kağıda tutsakken bitmez hayaller
Mesafen tuzak dolu bak aşmak olcak tek gayen

[Nakarat]

Ayaklarım attığım adımlarımdan hayıflanır
Konuşmadım hatalarımı ben zamanla kanıksadım
Dudaklarım küfürlerle çiğniyor tüm kuralları
Kulaçlarım çekti dibe çıkmadan bir duraksadım