[Intro]
Μάυρη Τετάρτη

[Verse 1: Brando]
Για την οικογένεια μου είπαν βγες και πες τα
Για τους μαυροφορεμένους με ψυχή και μπέσα (μπέσα, μπέσα)
Ακόμα κρατάμε κάθε στίχο
Γιατί έγραψα αλήθεια κουφάλες αυτό είναι hip hop (είμαι μέσα)
Δεν έχω να σου πω πολλά για μένα
Έμπλεξα σε αυτό από μικρός ένιωσα μόνος (από την γεννά)
Και είπα θα το πάμε ως το τέρμα
Κράτα με να σε κρατώ όταν φτύνουμε αίμα
(Είναι για λίγους) Από όταν το έγραφα στο παγκάκι
(Είναι για λίγους) Δεν με νιώσαν πολλοί από το κοπάδι
(Είναι για λίγους) Για αυτούς που κατάλαβαν τους στίχους
Και ξέρουνε πως είναι να πονάς
Αδερφούλη ξημερώσαμε
Άδειασαν μπουκάλια στις καβατζες
Μας έμαθαν να σεβόμαστε
Οι μπόμπιρες μεγαλώσανε (απότομα)
Μάνα μην φοβάσαι αντέχω ακόμα
Πες τους δεν θα μου κλεισουνε το στόμα
Εδώ μάθαμε το διαφορετικό να λέμε κτήμα μας
Εδώ πονεσανε οι φίλοι και οι φίλες μας
Ζητάνε λίγη ελπίδα στο χειμώνα και μου λένε αντέχω ακόμα
Αυτός ο πόνος είναι η αλήθεια μας γράφω μαύρη Τετάρτη
Δεν νιωσαν να τους τρώει το σαράκι
Γιορτάζουμε πριν πέσουμε στην μάχη
Μαύρη, όπως οι λεκέδες στα παπούτσια μου που κάποτε ήταν άσπρα
Σαν την ψυχή μου που πότισαν ποτάσα
Σαν δεν με σέβονται οι συνάδελφοι στην πιάτσα (ναι)
Γιατί δεν έγλυψα λυκοφιλίες απέφυγα (είμαστε μόνοι)
Και όσο είστε όλοι κολλητοί μέχρι του χρόνου
Είπα δεν έχω ανάγκη έχω την οικογένεια στο πλευρό μου (ε)
Δεν έχω μάνατζερ δεν έχω κονέ
Δεν μας αγγίξανε πότε πονέσαμε τα κουπλε
(Από την απέξω) Ήρθα για τον κόσμο να παίξω
(Είναι για πάντα) Το τελευταίο underground κύμα στην Ελλάδα