[Verse 1]
Στο σταυροδρόμι μοναξιάς και ηρεμιας καθως βαδιζα
Το σκεφτηκα πολυ πισω να παω να βαλω σε μια ταξη
Το τι νιωθω και τι σκεφτομαι πριν τα 20
Και να μαθω στρωτα να περπαταω
Να μην πινω πολυ τα σαββατοκυριακα γιατι το παρακανουμε
Και δεν φερουμε ευθυνη για οσα πουμε η οσα κανουμε
Και ολο λεμε πως φτανουμε μα μενουμε να υπαρχουμε
Και να αρκουμαστε μονο σε αυτο
Τον τροπο να τα πω ψαχνω καιρο
Και η μελωδια στο μυαλο μου σκαει φαλτσα
Απο την πρωτη λα ως την τελευταια ντο
Θυμαμαι σαν παιδι μικρο ενα τραγουδι παιδικο
Που δεν μπορω να το αρθρωσω πια και να ακουσεις σωστο
Οι ενοχες γιναν θηλια και εσυ μου σπρωχνεις το σκαμπο
Με βλεμμα αθωο και πώς σκατα πρέπει να σε κοιτώ
Χαμογελω μπροστα στον θανατο γαληνια κοιτω
Αν ερθει το τελος νωρις εχω κομματια να σας πω
Βαριανασταιναξα και κλειστηκα στο σπιτι μου για σημερα
Λαθος επιλογες, στρες και παυσιπονα
Δεν ξερω αν σημαινω για τους φιλους οτι σημαινα
Παλι καλα να λες που εντελως απομακρυνθηκα
Δεν ημουν ο μαλακας που θυμαμαι πιο μικρος πολυ να ημουνα
Δεν ζητησα πολλα απο κανεναν και καλυτερα
Απο σημερα απο νωρις κοιμηθηκα
Σημερα δεν ενιαξε και τοσο αν ειμαι τιποτα