Verse 1:

Beden kiralık bir elbise
Ama hiç yanılmadım, hiçbir felsefemde
Galiba çalışmadığımdan tek bi' dersime
Bile; beni dinleyenler gittiler
Dediklerimin tersine
Ve orada ruhlarını yitirdi hepsi de

Buldukları korkunçtu
Kuruntularına kurulmuş
Buruşuk bir çingene suratı
Hayatın mengenesinin enginde
Ama beş parasız olmanın dengiydi
Doların rengi de...

Etmek istemem kimseyi rencide ama...
Zincire vurduk kendimizi
Utan ve tutuklu kaldık sarıklara
Tutulu bir dil
Bir evrak hayat için
Yanık bir tutanak



Hook X3:

Kendi başına ölmek kadar basitti
Kalem ucu lav, ama asitli
Ben şimdi asil miyim?
Sanmam, herhalde başıma gelen de nasiptir
Anlayamam, kestane kabuğu boyu sorun, hassiktir



Verse 2:
Hep burada olmak isterim sanmıştım
O yüzden demedim azraile bir şey
Tek kelime yok, ki sustum
Kostümü çıkarmak acıtır mı?
Sorularım ölüme dair gayet
Ama şayet, bir tek gayret kurtarmazsa
O an sabret, seni beni kurtar
Tanrı affet, dediklerimi sen de keşfet
Eski yazılarımdan yarısı nefret
Ama; çekmedim kimseye peşkeş
Bu yüzden beğenmediler beni
Ayaklı leşler
Ayıkma, ayıklandı aykırı dersler
Ama dersen ki, Utku'ya ne oldu?
O geçen hafta
"Savaşa hayır" yazan bir pankartla
On dokuzuydu öldü
Zengin olma hedefi sekizi
Başka kayıt yok tabi
Eski aşkı, ama sonuç, defin
İki hafta sonra, morgu derin
Ama 17 temmùz onun için serin
Geçti; ne ifade etti senin için?

Buraya kadar geldim ama
Çalıştım hep dikeni için
Eksik edip, dert edebiyatını
Sonra dikip, sek
Birimiz sevk etmeseydi
Zevk meselesiydi rap
İtmeseydi hayat, toplamazdım
Bunca kelimeyi tek sayfaya
Kalkma saymaya
Hayat burada, ve kusmakta şu anda
Kuşaklar arasında
Ama benden bu kadar
Hayatta olanlar, uğrasın mezarıma
Ara sıra...