[Intro]
Είναι αλήθεια η αλήθεια πονάει
Είναι αλήθεια η αλήθεια πονάει

[Verse 1]
Είναι αλήθεια η αλήθεια πονάει
Γι' αυτό το ψέμα στο κόσμο πουλάει
Τα'βαλα κάτω να δω τι αξίζει να πω και κατάλαβα που θα με πάει
Υπενθυμίζω με στοίχους σε λίγους που νιώθουν πως είναι ανάγκη να βγούμε
Πόσο δειλό και πανεύκολο είναι να λέμε για λάθη σε σπίτια που δέν κατοικούμε
Θυμάμαι ακόμα τα μάτια σου στη κλινική
Και με πονάει γαμώτο που ό,τι και αν κάνω δεν παίζει να βγείς από κει
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πως έκανες όταν σου βάλαν ξανά μουσική
Έκλαιγες μ' ένα χαμόγελο κι έλεγες είχα ξεχάσει πως είναι να νιώθεις παιδί
Σε κουβαλάω μαζί μου, ανάβω για σένα φωτιά
Θολώνουν τα μάτια μου απόγευμα, τη νύχτα ξυπνάω ξανά
Γαμημένα κατάλοιπα, φύγετε κάντε την, δεν τη παλεύω και δεν αστειεύομαι
Είμαι ανήσυχος κι αυτό σημαίνει να νιώσω γεμάτος παιδεύομαι
Κι όλο μπερδεύομαι, κι ολο με χάνεις, μου λείπει ο Αλέξης κι ο Γιάννης
Μου λείπει να μην έχω άγχος, να νιώθω πως θα καταλάβεις
Φοβάμαι το θάνατο, γάμα το Σάββατο, θέλω να κάτσω στο σπίτι μου
Να φτιάξω να φάω, να βάλω ταινία, να βγάζω καπνό απ'τη μύτη μου

[Chorus]
Πέτα μου μια σκάλα για ν΄ανέβω
Πέτα μου μια σκάλα ν΄ανεβώ
Πνίγομαι εδω κάτω και σαλεύω
Πέτα μου μια σκάλα, πέτα τη να βγώ
Πέτα μου μια σκάλα για ν΄ανέβω
Πέτα μου μια σκάλα ν΄ανεβώ
Πνίγομαι εδω κάτω και σαλεύω
Πέτα μου μια σκάλα, πέτα τη να βγώ

[Verse 2]
Δεν είναι ψέμα η αλήθεια νικάει
Γιατί ο ψεύτης δεν θέλει τον ψεύτη
Μου' στειλε μήνυμα για να μου πει πως ακούει τα κομμάτια όταν πέφτει
Μου' χεται δώσει αγάπη κι ελπίζω να δείνω και γω λίγη πίσω
Όπως κι ο Bobby, με μουσική θα χτυπήσω δε θέλω σημάδια ν' αφήσω
Έλα μ' ακούς, κάνε ένα βήμα, δώσε μου σήμα, νιώσε το ποίημα
Κάποιοι δεν παν με το κήμα, κάποιοι τον λόγο τιμούν στην Αθήνα
Αν κάτι μου δίνει ελπίδα, το λένε ψυχή κι είναι ασπίδα
Στη καταιγίδα, πυξίδα θα γίνει, θα δίχνει τον δρόμο για την ηλιαχτίδα
Ξυπνάει και μου λέει τα όνειρα της και γω τα αναλύω οπως θα' κανε ο Φρόυντ
Κι είναι γεμάτα εικόνες που ψυχεδελιάζουν το νου, όπως κάναν κι οι Floyd
Βγαίνω να κάνω δουλειές, αυτές που δεν έκανα χθές
Κι όταν τελειώσεις και συ τις δικές να πάμε μια βόλτα άμα θες
Είχα ξεχάσει πως είναι να δίνεσαι, ν' ανοίγεσαι δίχως ν' αμύνεσαι
Άπο την είσοδο μέχρι την έξοδο, πόσο καλύτερος γίνεσαι
Είμαι ένας τύπος που κάνει τα πάντα να δει λίγο φώς στο σκοτάδι
Κι όταν δεν το πετυχαίνω εγκλωβίζομαι μεσ' το πιγάδι

[Chorus]
Πέτα μου μια σκάλα για ν΄ανέβω
Πέτα μου μια σκάλα ν΄ανεβώ
Πνίγομαι εδω κάτω και σαλεύω
Πέτα μου μια σκάλα, πέτα τη να βγώ
Πέτα μου μια σκάλα για ν΄ανέβω
Πέτα μου μια σκάλα ν΄ανεβώ
Πνίγομαι εδω κάτω και σαλεύω
Πέτα μου μια σκάλα, πέτα τη να βγώ

Πέτα μου μια σκάλα για ν΄ανέβω
Πέτα μου μια σκάλα ν΄ανεβώ
Πνίγομαι εδω κάτω και σαλεύω
Πέτα μου μια σκάλα, πέτα τη να βγώ