Ναι
Βαρκελώνη γύρες με ένα Ι.Χ
Κατεβάζω το παράθυρο μου
Μέσα ζέχνουμε όλοι Αττική
Οδηγάμε πάλι σαν τρελοί
Μας χαζεύουν οι Καταλανοί
Μελετάω αρχιτεκτονική
La Sagrada σαν τον Gaudí
Στυλ εκλεπτυσμένο απ' το πρωτευουσιάνο
Είναι ληστεία το ραπ που κάνω
Εις μνήμη Salvatore Giuliano
Ήθελε πλάνο για να μείνω ζωντανός μες στην παρτίδα
Όσο απλώνεις χέρι στο κασέρι, προσοχή στην ποντικοπαγίδα
Έχει γίνει πρωταθλητισμός
Η πίεση κάποιους τους καθηλώνει
Το hip hop είναι πολιτισμός
Να πάτε να το πείτε στη Λίνα Μενδώνη
Είμαι Ζωοδόχου και τρώω φοκάτσια
Οι εκπομπές παίζουν προβοκάτσια
Η προπαγάνδα τους θα πάει τσάμπα
Αυτό πείτε το στο κύριο Λιάγκα
Από την αρχή ζούσα για αυτή τη στιγμή
Δεν είχα επιλογή κάνω τα πάντα σαν να ‘χω πειστεί
Κι αυτή μου είναι πιστή
Δίπλα μου σε ό,τι και να μου συμβεί
Εισπνοές εκπνοές μέσ'απ’την πόλη που εκπέμπει S O S
[Refrain]
Ο κόσμος έχει να πει
Περιμένει την στραβή
Είμαι στο νότιο Olivais
Κάτω απ'την ομπρέλα μες στην βροχή
Κάνει κόλπα η μικρή
Ο κόσμος θέλει να πιεί
Νιώθω σαν τον Pessoa
Μες στην Lisboa έχω εγκλωβιστεί
Η θέα μου είναι πανοραμική
Δίνω ακόμα από την κεντρική
Βγες στο κέντρο απ'τη μπλε γραμμή
Μεγαλώσαμε με woo woo
Μπάτσοι πίσω μας στην Εθνική
"Μία φυσιολογική ζωή"
Με κοιτάνε και τους λέω "τι?"
Θέε μου φύλα με απ'τους woop woop
Συνεχίζουμε το road trip
Ταξιδεύοντας μες στο μυαλό μου
Έχω κάνει focus στο σκοπό μου
Ό,τι κέρδισα είναι δικό μου
Δέκα κόμποι στο στομάχι μου
Και θες να το ξεμπλέξεις?
Έχω περιέργεια άμα θα αντέξεις
Έλα λύσε με άμα μπορέσεις
So high, κάθε κίνηση μου είναι μετρημένη
Στο είπα θα αλλάξω είναι new life
Κοιτάω τον ορίζοντας πια και το ξέρω
Ότι πάει μπροστά πίσω δεν γυρνάει
Νιώθω πως η ρέντα αυτή μου πάει
Η ζωή μου χαμογελάει
Κουράστηκε πια να με γαμάει
Μου λένε "τι θες?"
Σίγουρα όχι αναποδιές
Η χαρά είναι στιγμές
Και εγώ θέλω πολλές απ' αυτές
Χαμένοι πίσω από τα κτήρια
Φαντάζουν σαν βουνοκορφές
Πάμε ψηλά να χαζέψουμε
Τις κεραίες και τους θερμοσιφωνές
[Refrain]
Ο κόσμος έχει να πει, περιμένει την στραβή
Είμαι στο νότιο Olivais
Κάτω απ'την ομπρέλα μες στην βροχή
Κάνει κόλπα η μικρή
Ο κόσμος θέλει να πιεί
Νιώθω σαν τον Pessoa
Μες στην Lisboa έχω εγκλωβιστεί