Akşam uzun
Düşünceye dalsam kısa ama
Sessiz pişmanlıklar oldu bende
Bile bile hatalar yaptım
On yediyken kalktım
Terk ettim evi bi süre

Vazgeçtiğim oldu kendimden
Sefer sayamadığım sayısız
Peron günlerinde
Konuştuğum tüm muavinler
Basarken marşa
Göz göze geldim kontakla
Sonra koltukta
Titredim (tir tir)
Bin kişiydim koğuşumda sefildim
(dimdik) ayaktayım
Çıkıyorum başa hepsiyle şimdi
Zaaflarım vurur
Keyfe keder ağır hasar kayıtlı bir otobüs yaptılar beni
Hayatın gerçek yüzü
Esenlerde otobüsün küfrü kadar ağır
Tekeri küflü ama yüreği hayır
Eksperdir daha iyi anlar insanve kalbinden
Ihtiyaç dahi duymaz bakmaz içine
Uzaktan tanır seni
Zor, zor bütün bu yüklerle yaşamak
Keşke bitseydi rüya hiç başlamadan
Ben yolları gözlemeseydim

Akşam uzun
Düşünceye dalsam kısa ama
Sessiz pişmanlıklar oldu bende
Bile bile hatalar yaptım
On yediyken kalktım
Terk ettim evi bi süre (x2)

Geçsin istersin günler bilirsin
Eskiye dönmek saçmadır artık
Söyler kalemin bunu
Sen dinlersin yalnızca
Yollarsın kaptana bir mendille
Hislerim soğuktu memlekete uzak
Bolu'nun sıradağlarından
Varsam hatay sınırına
Düşer ihtilaller mahalleme
Ihtimalse gitmektir senle
Anı bırakmak büyüdüğüm yere
Son bir kez uğrarken
Sevmektir tek kelime elimde karanfil (karanfil)
Açsın sevgiye
Içi ailem dostlarım ve jean valjean’ler dolsun
Yokuş çıkarken son kez akevlerde
Elimde walkmanle çatımda radyolar solsun
Hem de uzunca
Onsuz sarılmayı bekleyen bir kolsun
Tanımayan buğulu camlara sorsun ordayım ben
Bir harf kadar masum oldum
Iz de bırakmıştım aslında onu taşırken

Akşam uzun
Düşünceye dalsam kısa ama
Sessiz pişmanlıklar oldu bende
Bile bile hatalar yaptım
On yediyken kalktım
Terk ettim
Evi bi süre (x2)
Travego dostum