[Verse 1]
İki arada bi' derede kalınca
Ne yapsın üzerine basınca karınca?
El aman
Yetişebiliyor her an imdada
İmkânsız gibi gözükebilir hayaller
Göründükleri gibi değildirler
Sahte yüzler, kalpazan kalpler
İnim inim inleyecek namertler
Ben yorgunum, biraz durgunum
Çok bekledim ondan solgunum
Ama sabrım yolum, dönersem vurun
Kalp konuşurken dil sussun
Zamane insanı etten ve kemikten
Kayıp ruhlar diyarında bihaber kendinden
Lâ tahzen her daim benimle
Hadi tut elimi "Ben pişmanım." de

[Nakarat]
Kayıp ruhlar diyârında ağlarken yalnızlar
Melekler sorar: "İnsan ne istiyor dostundan?"
Pişmanlık fayda eder, sen sarıl o yârine
Gidenler gitmiştir, bak kalanlar deva bize
Geçtim Dünya'dan, tadından tuzundan
Ayrıyken yârdan başım dumanlı sorma hâldan
Öldüm dirildim, söndüm efendim
Çak bir ataş bu kalbe yansın efendim
[Verse 2]
Her eli bana dost sandım, ah
Ben kandım, ay aldandım
Ağladıkça dert yandım
Sana sarıldım, bana darıldım

Gözüm dalar, yolun sonunu aralar
Kapı çalar umut açar yaralar
Sabahın yeli vurur suratıma
Ben aynalara bakıp koşarım muradıma
Yağar başımın karları
Açar baharımın ilham yaprağı
Kaçıramam o son sapağı
Senin yolun yâr bana ana kucağı
Yazım kışım ayrı hikâye
Her günüm ayrı senaryo bîgaye
Her saniye
Bana sermaye

[Nakarat]
Kayıp ruhlar diyârında ağlarken yalnızlar
Melekler sorar: "İnsan ne istiyor dostundan?"
Pişmanlık fayda eder, sen sarıl o yârine
Gidenler gitmiştir, bak kalanlar deva bize
Geçtim Dünya'dan, tadından tuzundan
Ayrıyken yârdan başım dumanlı sorma hâldan
Öldüm dirildim, söndüm efendim
Çak bir ataş bu kalbe yansın efendim