Fredd
Balkon
[Verse 1: Olvi]
Şimdi kaldırımlar sessiz yüzünde tebessüm
Bıraktığın travmalar hep yürürken döküldü yere
Yürürken döküldü yere inanmak ölümdü sana
Gülünç ve acıydı bana

Beni bıraktığın yerde kaldım
Kimse bulmadı beni, hepsinden saklandım
Hep onlar zorladı seni, sen hepsine kandın
Artık bir şeytandın sonunda ben yandım

[Nakarat: Olvi]
Bir son mu başlangıç mı
Söyle ne koydun adını
Hiç yorgun görmedin mi
Böyle susamam alınıp

Attım sigaramı balkondan aşağı (düştü)

[Verse 2: Fredd]
Kırık uykum camdan
Uzağım bizden
Tutulmaz anlar
Yok olur gizdee

Nasıl bir yangın
Tenin altında
Bi ceset vardı
Yaralı sandın sen..
Ben gördüm
Yara mı derdim
Yokken ben
Bak kalanın nerde

Ezilen sigaran gibi
Ruhun hatrını yok saysın
Gezecek görecek olmasan da
Rayları yoklarsın

[Nakarat: Olvi]
Bir son mu başlangıç mı
Söyle ne koydun adını
Hiç yorgun görmedin mi
Böyle susamam alınıp

Attım sigaramı balkondan aşağı (düştü)

Bilmem ki yaklaştıkça
Döndün unuttun tadımı
Uğrunda koşturdukça
Yırttın kuruttun yazımı

Attım sigaramı balkondan aşağı (düştü)