؛[مقدمه: پیشرو و هیچکس]؛
هه، سروش ميدونی که
اين روزا همه دستشون
تو جيب باباهه‌س
(آره خدا وکيلی)
مثل ما نيستن که
(ولي خب بايد بشن)

؛[همخوان: پیشرو]؛
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح

؛[قسمت اول: پیشرو]؛
رضا بخون با حس
الان وايسا جلو آينه
رضا ببين دنيای ناکس و دوباره چارچشم
من همونيم که بودم تو خيابونا بارکش
پسری که نميخواست ننش دست بکنه تو وايتکس
اگه آرشه زندگی رو تهديد ميکنه به ماشه
اگه پاشه
من پا شدم بسه طعنه باشه
چون رفته هفته های زجر و نحس بد سابق
من زندم پس بذار تا ابد حرف بزنه صامت
اين بار اسب سر تاجره که دست بسر خانه
خيلي وقته اگه ساکت چون خنده کرده صادق
پسر، رضا تو خونش نداره تاب و سرسره
تا اينجا هم اومده که عقده هاتو پر کنه
مشکلاتو قفل کنه همون جايي که هستش
پشت کارت گم شده
هنوز جاريه وقتش
من کمکت مي کنم و مي شه آويز مغزت
راه حلّو بهت ميگم
چون من حاليمه بچه
؛[همخوان: پیشرو]؛
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح

؛[قسمت دوم: هيچکس]؛
ببين
من با پوتين بزرگ شدم و
کلاه بوده سرم
رفيق تنهاييهامم خدا بوده فقط
دلم از کف خيابون هم آسفالت تره
با لطافت و نرمی ام آشنام
نه که بد باشم
نه اينم فکر بقيه‌ست
همه فکر ميکنن آدم خوبه
شکل پری است
من غول ديدم، خوب ديدم
آدم خوبایی که خيلي وقته بو ميدن
اما توپيدن چه فايده شد
بديا قايم شد
پشت به پول و من خوش به زور
ميمونم تا چرکای دلم خشک شه زود
هيچ وقت سنگي برنداشتم
که نتونم پرت کنم
رو پاهام وايسادم و الانم مرد شدم
مردم بهم ياد دادن
اعتماد رو ترک کنم
شايد خوشايند نيست ولی حقيقت داره
تعجب نکن اگه يکی شبيه من باشه
؛[همخوان: پیشرو]؛
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح

؛[قسمت سوم: پیشرو]؛
من رضا ناصری ام
متولد دهه ی شصت
همونی که ميخواد بکشد بيرون از حلقه ترس
از کله ی من استفاده کن در حد يه گنج
مسئله ی من اينه
بسه تبصره ی رنج
رنج روح از پدرت
تو سپرديش دست اون
مياد و غرق پول ميکنت
تا بشی محو اون
ولي کله پوکی بيش نميشی بچه جون
بگو شباهتت با بابا چيه
جز رنگ خون ؟
ديگه هر چی بود بذاريم
واسه فرداهاي ديگه
ميخوام از الان بکشی بيرون از باباي پيرت
چون واس رسيدن به خواسته هات
اون تنها مانع ميشه
تو تنها ميشی تا بفهمی زمان مال کيه
و اين حرفا واسه چيه ؟
تازه اشک و ناله ميشه
اون موقع ميخوای داد بزنی
از بالای ايفل
ولي چون که نيزه بي پولی کرده پاره سينه
برو بالای برج ميلاد تا هفته های ديگه
؛[همخوان: پیشرو]؛
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح
میباره از چشای ابريم، اشک برفی
يه چيکه به من ميگه
ديگه خنده تعطيل
يه جنگی بالاتر از جنگ شمشيری که
ميگه تعطيله ديگه زنگ تفريح