Erfan
Miram Bala
ایدار هی هی میگن بم
هی میگن ، هی بگن
هی باز بگن ، هی دوباره میگن
نظر میدن ولی خب ، بسه
بیت دارا پایداره

میگن عیبه ، ولی باز خودت میدونی
میگن حیفه ، نکن با خودت اینجوری

چشا قرمز بیدار هشت صبحِ بی جونیم
هر هر میخندنم تو ام میمونی
وقتی میرم بالا ، میرم بالا
وقتی میرم بالا ، میرم بالا
میرم بالا میرم بالا
میرم بالا میرم بالا
میرم بالا میرم بالا

میگم ایول ، بکن غیبت
روی تیمم نمیشه بذاری قیمت
تیمت نذریه جلو تیمِ من قیمس
به روزیم و شاخیم بگو قیصر

در بسته بود اومدم اَ پنجره توو
نرم میکردم دست پنجه به زور
جالا پنجره رو به یه منظره خوب
یه کام توو میاد اَ حنجره دود
توی شهر دورم همه افکار کثیفه
مثل تهران ولی هواش تمیزه
گرمه گرمه ولی سرماش عجیبه
شخصیتِ آدما سرمایه اَ جیبه
ایرونیا اینجا پول پارو میکنن
مرگ سهرابا با نوش دارو زندگی
دور از ایران میگی روزا
کم رنگ تر میشن اروم آروم
همه مدل هم آدم داریم جور وا جور
یه سری دکتر و مهندس رو قانون
یه سری ک* خل و مخرب رو قانون
به دماغ تا حالا توراشون
میگن عیبه ، ولی باز خودت میدونی
میگن حیفه ، نکن با خودت اینجوری

چشا قرمز بیدار هشت صبحِ بی جونیم
هر هر میخندنم تو ام میمونی
وقتی میرم بالا ، میرم بالا
وقتی میرم بالا ، میرم بالا
میرم بالا میرم بالا
میرم بالا ، میرم تا ماه
میرم بالا میرم بالا

وقتی میرم بالا
ابرا هم سفر میشن باهام
کیا موندگار میشن باهام
خونواده و تیمم کارام
خاطرات میشن هی رو دور تند رد
چشا ذوق تر از گل رز من
پیشرفت بدترین اعتیادمه
اما نمیدم اوردوز
بهتر میشم هر چی بدمو بخوان
من دیوونم اومدم صحنه رو بگ*م
هیچ وقت نترسیدم حرفمو بزنم
حتی اگه بدم سرمو به باد
از اولشم ما همین بودیم
بالا ولی زیرِ زمین بودیم
هرچی بشه میریم بالاتر و
نمیبینی توو ما پشیمونی
چرا هر کی نتونست
گرفت هزار بهونه
از چی شد و چرا
هی ولی هرکی که تونست
داده هزار نشونه
از چی شد و چرا

وقتی میرم بالا میرم بالا
میرم بالا میرم بالا
میرم بالا میرم تا ماه
باز میرم بالا
میرم بالا میرم بالا
وقتی میرم بالا میرم بالا
میرم بالا میرم بالا
میرم بالا میرم تا ماه
باز میرم بالا
میرم بالا میرم بالا