[متن آهنگ او جی از عرفان]

[مقدمه]
چی شده؟
چرا حرف نمی‌زنی؟
(پایداره)
خبر داری که کریم آب‌مَنگُل رو تو حموم کشتن؟
(آ دارا بیتو زده)
خب آره

[قسمت ۱]
عا
می‌خوان عرفان قدیمو
می‌خوان عرفان نسل یک
می‌خوان اخلاق سگیمو
می‌خوان عرفان خط من
می‌خوان لفظای رپیمو
میخوان خورشید رپ بسوزونه
ا بالا زمینو
مثه قنده تو چاییه
حله نه په
خواستن چند نفری بزننم
من یه نفر
فقط فک و دهن می‌زنمت
تک به دهم
پر عشق و نوره دلم
ولی کله خَرم
هنوز پایدار تیمشه و کاپیتانه بالا
هنوز حلقه دست منه
نه این هابیتای چاقال
هنوز ابو معجزه می‌کنه با بیتای دارا
قدیمی نمی‌شم من مثه کادیلاکه کارام
اوه، آرزوشه بگم خدافظ
قله رو چیدمو گاز گرفتن قلابش
بنده رو می‌دونه بده چیا خدا بهش
پتکمو چرخوندم و شکستم بتا هی
[پل ۱]
تو کشتیش؟
آره
پس تو هم قاتل شدی؟
نه قاتل این یکی
دو تای دیگه هم هستن

[قسمت ۲]
اینکه هر چی گوه اضافیه خورد
(نوش)
من آوردم سر میز و اضافیشو برد
الآن می‌گه داش‌تم بذار میشه گرگ
چرا بال و پرش بدم
چه کاریه خب؟
تعصب ندارم
من از صبح سوارم
توو مسیرم طرفشون تردد ندارم
غیر از برد از خود و تیمم
توقع ندارم
همش دست بدو بدی
همش برد درارم

[پل ۲]
چشاش داشت از کاسه در میومد خان دایی
میفهمی؟
چشاش داشت از کاسه در میومد
اونام وادار به التماس می‌کنم
حساب یک‌یکشونو می‌رسم
[قسمت ۳]
دور دنیا دور زدم و رو صحنه پامه
زیر پاهام کُشتم
هر کی تو دست و پامه
تاریک کل دنیام و منم تک ستاره
چنگ و دندون گرگم
حتی شه لثه پاره
بسه چقد ببرن برام
تکراری شده همه چی به یه ورم
پدرمم سایش کم نشه
ولی بگم من رسیدمو
کسی برام برنداشت یه قدم

[پل ۳]
این دنیا همیشه واسه من کلک بوده و نامردی
به هر کی گفتم نوکرتم
با خنجر کوبید تو این جیگرم
یعنی این روزگاره خان دایی
نزنی، می‌زننت

[قسمت ۴]
عا
بنویسم سه تا ورس
بترکه تهران، کلی تا تو متاورس
بیدارم بالا سر رپ
تو خوابی مثه خرس
حتی بمیرمم
نمی‌رسه به تو ارث
شاخه بازی با یه پیستول
بیا زنده ببین دیسکورد
نصصیحتو لیست کن
یکی میگه دیس کن
یکی میگه حالا نکن
دادا نکن ریسک کن
یکی میگه تیز تند
یکی میگه ایست کن
یکی میگه بده بره
یکی میگه تیز کن
هابیل، قابیل
یکی میگه ام جی، یکی پیشرو
یکی میگه لیو مسی
یکی میگه کریس رون
یکی میگه زیرزمین
یکی میگه هیت طور
بالا پایین پیستون
بگو همه خفه، هیس کن
بلدم راه منه پاهام
یه جا لیز خورد
تا قله راهو ساختم
اینا اسکی میرن پیستو
(راه منه)
[پایانی]
دیگه تو این دوره زمونه
کسی حوصله داستان گوش کردنو نداره