[Intro]
(Bulanık deniz, tıpkı geleceğim gibi, girerim yüzemem ya, yükle dolu seneler, mutlu çocuğu haber ver)

[Nakarat]
Bu yolun sonunda her gün yürüdükçe çürüyen beden var
Artık çocuk olamam
Soluk tenimden belli eskitti beni yıllar

[Verse 1]
Kalmam daha fazla burda ben
Üstümden geçti yükle dolu seneler
Görürsen mutlu çocuğu haber ver
Çıkarmak isterim içimden ama izin vermez bana hayat
Fazla rahat
Takıldım sanki sonum değilmişçe çile dert
Çekerim yüküm ağır ne de olsa kendimden
Karınca misali taşıdım değil keyfimden

Git gide yok oldum belki de
Aynaya baktım da sahiden
Görmedim hiçbir şey aniden parladım
Bu bakan hissiz ben
Bu yere yabancı sen
Seni kurtaracak ben
Cennete çağrı sanki her zerren

[Nakarat]
Bu yolun sonunda her gün yürüdükçe çürüyen beden var
Artık çocuk olamam
Soluk tenimden belli eskitti beni yıllar

Bu yolun sonunda her gün yürüdükçe çürüyen beden var
Artık çocuk olamam
Soluk tenimden belli eskitti beni yıllar

[Verse 2]
Bir ateş aydınlatır gecemi
Bi' yanda semaver, bi' yanda bira şişesi
Hayatsız dostlarla
Sanki son günmüş gibi bu yaşam mücadelesi
Sustuklarını anlamak için çabalarım
Konuşsan bile incinir zaten sustukların
Belki kırgın
Belki sıkkın
Sonum belli kaldı aklım yarım
Çare belli ama sığmaz satırlarım
Her günün sonunda düşersin aklıma
Beynim bulanır aşkı ararım
Gezdim sanki Macellan
[Bridge]
Bulmadım dengini, aşk zaten değil mi, birinin yaşayıp birinin ölmesi

[Nakarat]
Bu yolun sonunda her gün yürüdükçe çürüyen beden var
Artık çocuk olamam
Soluk tenimden belli eskitti beni yıllar

Bu yolun sonunda her gün yürüdükçe çürüyen beden var
Artık çocuk olamam
Soluk tenimden belli eskitti beni yıllar