Zografos
Μια Φορά και έναν Kαιρό
Μια φορά κι έναν καιρό Σε ένα μακρινό χωριό
Απ’ τα χιόνια οι σκεπές μοιάζανε πεδιάδες με μπαμπάκι
Από μακριά σαν ψίθυρος μια μουσική να ακούγεται
Και στον αέρα ελεύθερη μια μυρωδιά από τζάκι
Βράδυ πρωτοχρονιάς δεν καπνίζουν καμινάδες
Σαν κόκκοι άχνης ζάχαρης γλυκίζουν οι νιφάδες
Είναι οι πέτρες καραμέλες είναι το χώμα σοκολάτα
Να πέφτεις να χτυπάς μα να πονάς γλυκά για πάντα
Δεν γεννήθηκα εδώ μην ρωτήσεις το πώς ηρθα
Κατεβηκα στην γη με ουράνιο τόξο για τσουλήθρα
Τρέμω τον αέρα σαν την φλόγα στο κερί
Σαν το σπίρτο είμαι λεπτός και κοντός σαν δαχτυλήθρα
Εδώ η αγάπη έχει αντοχή και τραγουδιέται με δυο ακόρντα
Το μίσος δεν κρατάει πολύ στεγνώνει σαν βροχή
Εξαφανίζεται όπως σβήνουνε στο τζαμί σου τα χνώτα
Πάρε αγκαλιά τους φόβους σου
Κλείσε τα βλέφαρα σου
Όσο το κρατάει το όνειρο
Εγώ θα μαi κοντά σου
Δώσε καρδιά μου στο παιδί
Το πιο γλυκό σου χάδι
Σβήσε τα φώτα τώρα πια
Δεν φοβάμαι το σκοτάδι
Εδώ το άσχημο παπί και ο κύκνος είναι ίδιοι
Ο κόσμος είναι ρόδι και εμείς τα σπόρια του
Λένε Το κορμί είναι παράθυρο κλειστό
Κι όμως ο έρωτας σαν φως μπαίνει απ’ τα στόρια του
Άσε με να σκαρφαλώσω κουμπί κουμπί στον ώμο σου
Για να σου δείχνω που να πας όταν χάνεις τον δρόμο σου
Να αφήσεις την καρδιά να στάξει δάκρυ μη φοβάσαι
Στο ‘χει πει και ένα τραγούδι όλα ζουν αν τα θυμάσαι
Κι αν μεγάλωσες πολύ προσπάθησε να θυμηθείς
Ήσουνα παιδί κι εσύ Κι όσα δεν πρόλαβες να δεις
Μέσα απ’ τα ματιά μου μπορείς να τα ξανά ονειρευτείς
Μα αν είσαι ακόμα σαν παιδί
Μην ρωτήσεις τους μεγάλους πως και τι για την ζωή
Δες αυτά που θες να δεις παραμύθι είναι κι αυτή
Κλείσε τα μάτια σου και θα ‘ρθω κάπου εκεί
Να προσέχεις Καληνύχτα και φιλί