[Verse 1: Mani]
Σε έναν καταραμένο τόπο με δύο μέτρα
Ένα που ζω και ένα που νιώθω
Ξέρω πόσα λεφτά κουβαλάς
Οπότε μην τα χαραμίζεις, τα λεφτά μου χαλάς

Πάρε τον χρόνο σου και σκέψου
Κατάπινε, πάρε τον χρόνο σου και ρέψου
Γιατί δε θέλω μεροκάματο
Θέλω χιλιάρα μηχανή και θάνατο

Είμαι το μέλλον χωρίς να 'χω
Είμαι το τέλος στη θλίψη των μονομάχων
Δεν ανατέλλουν όσοι πέφτουν μες στον πάγο
Μένουν για πάντα σε έναν υδάτινο ντάφο

Πουλάω τη μούρη σου
Μετά πάρε τον πούλο σου
Και κόφ' το ύφος σου
Και πες το και στον φίλο σου

Η τεχνική μου είναι φόνισσα
Κάποτε την δοκίμασα σε εμένα και αυτοκτόνησα

[Chorus: Mani]
Να προχωρήσω; Τι θέλεις; Τον δρόμο μου να μισήσω;
Τη θέση που πήρα να σου χαρίσω;
Να πάρω πίσω αυτά που έχω γράψει δεν το νομίζω
Μα κάποιοι δε θέλουνε να μιλήσω
Αναβαθμίζω για να έχω πάτωμα για να πατήσω
Για να έχουν πάτημα για να πατήσουν
Θα με λυγίσουν μετά το τέλος
Όταν ο ήλιος θα σβήσει θα με νικήσουν (x2)