[مقدمه]
رپ‌کنِ دکترو ندیدن حسابی نه

[قسمت یک]
اَ بچگی می‌گفتن نرو پی دردسر
می‌گفتن نمی‌تونی اون‌قدر بودم کله‌خر
رانندگی کنم با چشم بسته مستِ مست
اگه میدونو خالی کنم هم می‌بسته تخت
هر روزو زندگی می‌کنم مث روز آخر
بدون ضد گلوله جلو گلوله‌هاتم
زندگیم پُره خطره تو رفاه هم
ولی یه طور دیگه می‌خواد ازم خونواده‌ام
یه رو می‌گفتن کلی قصه همونا حالا
جدا نمی‌بینن عشقو اَ پولا
می‌دیدم باطن زشتو اَ خوبا
که شدم گرگ صاف نگاه کنم تو چشم هیولا
الان
زوده بخوام بچه بغل کنم
وقتی، حالم بَده حتی شب تولدم
اینا می‌خوان خفه‌شم هر طورم
من تو لباس گشادم اینجا منع ترددم
ولی داش
هنوزم شبا راه میرم الکی
کنم فکر با خودم عابرام پاشیدن علنی
مث من
هم نزنی Coffee بی‌خوابی موده
اوضاع بده غالبا و میشه گاهی بدتر از این
دَ دَ دَ
[همخوان]
من به کسی باج نمیدم
از اونا که راهو آهسته میرن
آدما بهت راست نمیگن
منتظرن گاز بگیرنت به جاش
من به کسی باج نمیدم
از اونا که راهو آهسته میرن
آدما بهت راست نمیگن هیچ‌وقت

[قسمت دو]
به خدا ته‌ش چی میشه رو خودم نمی‌دونم
من می‌کشم‌شون یا می‌کشنم نمی‌دونم
می‌چسبم همین‌جا رو دو دستی یا نمی‌مونم
اگه قراره رفیقامو لو بدم نمی‌خونم
بابام راه رفتن یادم داد و گفت خودت برو
می‌دونست نیستم از اونا بپوشم اورکُت و
نمی‌دونه قراره بندازن روم گل رُز و
نمی‌دونه شاید تو وانم کنم اوردوز و
یا شاید کنار دافم بکشتم هوادارم
دور و بریام منو نمی‌خوان چون خطا کارم
یکم دیره ولی دشمنا میشن عزادارم
من رسیدم ولی مسیره داده بد آزارم
و اهمیتش دیگه چیه کیه هوادار صدام
حتی بشم پادشاه بذارن سربازا احترام
آرزوهام پرت میشه از بالای چشام
ته‌ش باید برم چک کنم پروازای امام
ثانیه‌ها میره تو هم خیره به ساعت
تنت پره زخمه اثر تیر قضاوت
وقتی حقتو نمیده بدون سماجت
یکی نصیبش نوک برجه یکی زیر بضاعت
پسر همه با تو بدن چرا با همه خوبی
برو علف آتیش بزن بیشتر از چهارشنبه‌سوری
قلب آدما سیاهه آهن و پولی
ته‌ش تویی مسیر و پاهای لاغر خونی
[همخوان]
من به کسی باج نمیدم
از اونا که راهو آهسته میرن
آدما بهت راست نمیگن
منتظرن گاز بگیرنت به جاش
من به کسی باج نمیدم
از اونا که راهو آهسته میرن
آدما بهت راست نمیگن
منتظرن گاز بگیرنت به جاش

[پایانی]
Yeah
هیپهاپولوژیست
Yeah
Yeah